Lesbók Morgunblaðsins - 06.09.2008, Side 8

Eftir Bjarna Klemenz
bjarni.klemenz@gmail.com
Á
nokkurra ára millibili
tröllríða sjálfshjálparrit
heiminum; Samræðurnar
við Guð áttu sviðið árið
1995. Í kringum aldamótin
2000 skaust síðan bókin
Lögmálin sjö um velgengni
upp á stjörnuhimininn. Ég
leit á það sem siðferðislega skyldu mína að vera
á móti þessu, leit niður á Samræðurnar og Lög-
málin án þess að hafa kynnt mér ritin sér-
staklega. Það er ekki nógu ídealískt, einum of
fáránlega einfalt að leyndardómurinn að baki
tilverunni sé aðgengilegur öllum mönnum í
bókabúðum. Ég er einn af þeim sem þykjast sjá í
gegnum allt saman, hef haldið í þá trú að ég geti
aðeins skilið leyndardóminn með því að arka
ótroðnar slóðir og komast á ókunnan stað.
Þegar Leyndarmálið birtist á sjónarsviðinu
mátti ég varla sjá titilinn án þess að herpast
saman af vanlíðan, sú tilfinning magnaðist eftir
að Leyndarmálið varð að metsölubók út um all-
an heim. Ég komst í andlegt ástand gagnvart
bókinni, varð þunglyndur yfir þessari stað-
reynd, fékk Leyndarmálið á heilann, fór að rífa
mig niður á kostnað velgengni þess. Og jafnvel
þótt það hafi verið þurrkað út af metsölulistum í
dag, og tómarými skapast fyrir nýja bók, Mátt-
inn í núinu, hefur áhugi minn á Leyndarmálinu
ekki minnkað.
Fyrir viku heimsótti ég afa. Hann hafði varla
tíma til að taka á móti mér því hann var of nið-
ursokkinn í Dr. Phil. Á stofuborðinu blasti svo
við DVD-diskurinn af Leyndarmálinu. Það var
þrengt að mér frá öllum áttum, Dr. Phil og
Leyndarmálið, afi í hnotskurn. Það var sann-
kallaður útsprengileiki tómleikans að sjá Dr.
Phil ráða fram úr vandamálum fólks. Áhorfend-
urnir voru þrælslega ákafir að geðjast honum,
klöppuðu og fögnuðu eftir að sjónvarpsstjórinn
hafði komið með snjallar lausnir, hlógu sam-
kvæmt skipun.
Í mér vaknaði löngun til að kynnast Leynd-
armálinu, horfa á myndbandið til að magna upp
hressandi mannhatur, njóta þess að vera einn
um að sjá í gegnum leyndarmálið, vera einn um
að vita betur en allir hinir. Ég skellti diskinum í
tölvuna. Leyndarmálið hófst á seiðandi dul-
arfullu hvísli sem fangaði undirvitundina strax.
Ég komst fljótt inn í annan heim, gleymdi mér
yfir myndbandinu, reiðin rjátlaðist af mér og ég
fylgdist einfaldlega með af brennandi áhuga.
Flestir áróðursherrar leyndarmálsins eru
heimspekingar, rithöfundar, sjáendur og ým-
islegt annað tilfallandi, og minna á bílasölu- eða
símasölumenn. Ein spurning heimspekings, sem
kallaði fram minningu um bílasala í Bílabúð
Hvert er leyndarmálið á bak við Leyndarmálið,
bókina sem hefur farið eins og eldur í sinu um
víðan heim. Höfundur mátti vart sjá titilinn án
þess að herpast saman af vanlíðan. Hann við-
urkennir fordóma sína. Það var svo undarlegur
atburður í lífi hans sem afhjúpaði leyndarmálið.
Benna, vakti athygli mína; hann spyr hvernig
standi á því að eitt prósent af mannfjöldanum
stjórni rúmlega níutíu og sex prósentum af
heimsauðæfunum, útskýrir svo að þetta eina
prósent skilji leyndarmálið öfugt við hinn stóra
meirihluta.
Það kom mér strax á óvart hversu mikil
áhersla er lögð á það að fólk geti komist yfir
stórar fjárhæðir, draumahús, bíla og önnur ver-
aldleg gæði, ef það hagar lífi sínu eftir ráðlegg-
ingum þeirra. Það var eitthvað við múgæs-
inguna í kringum myndbandið sem hélt mér við
efnið, andlegur máttur allra, samanþjappaður
kraftur þeirra.
Leyndarmálið felst einfaldlega í því að óska
nógu heitt; biðja andann í flöskunni um að upp-
fylla óskirnar; hugsa sigrihrósandi, lostafullar,
gráðugar, ljótar, fallegar eða dásamlegar hugs-
anir, varpa þeim út í heiminn, inntak hugs-
ananna er algert aukaatriði, heimurinn svarar
kallinu ef þær eru matreiddar rétt ofan í hann.
Ef maður sendir frá sér illsku kallar maður
hana yfir sig í einu formi eða öðru. Ástæðan er
sú að heimurinn að mönnunum meðtöldum
tengist sama rafsegulsviðinu; maðurinn sendir
frá sér rafsegulbylgjur, við það titrar heimurinn
á sama „orkusviði“ og viðkomandi. Að baki
hugsunum okkar ríkir einhvers konar lögmál,
sem höfundur Leyndarmálsins, Rhonda Byrne,
kallar aðdráttarlögmálið („law of attraction“).
Það gerir okkur kleift að hlutgera hugsanirnar,
jafnvel láta þær líkamnast.
Gott dæmi um þetta er fjárfestari í DVD-
myndbandi Leyndarmálsins, sem segist hafa
skapað Vision Board, eins konar töflu þar sem
hann hengdi ljósmyndir af því sem hann vildi
komast yfir, eins og bíl, úr eða sálufélaga. Fimm
árum seinna flutti hann til Kaliforníu, opnaði
kassa, ásamt syni sínum, sá þá mynd af húsi á
töflunni. Hann hafði algerlega óafvitandi flutt
inn í draumahúsið sitt. Það gerðist án vitundar
hans. Þetta var svo sláandi að hann brast í grát
með syni sínum.
Það kom mér svolítið á óvart að hann skyldi
hafa gleymt ljósmyndinni af draumahúsinu.
Leyndarmálið virkar aðeins ef maður sér hlut-
ina fyrir sér í smæstu smáatriðum, finni virki-
lega fyrir nærveru þeirra þótt þeir séu fjarver-
andi, jafnvel ekki til. En ég losaði mig við allar
efasemdir, það var ekki rúm fyrir þær í huga
mínum.
Rithöfundurinn Jack Canfield var forvitnileg-
asti sölufulltrúi leyndarmálsins. Áður en hann
kynntist leyndarmálinu þénaði hann átta þús-
und dollara á ári. En eftir að hafa kynnst leynd-
armálinu ákvað hann að breyta um lífsstíl, og
setti sér það markmið að þéna hundrað þúsund
dollara á einu ári. Hann lýsir því í myndbandinu
að hann hafi ekki haft hugmynd um það hvernig
hann ætti að komast yfir upphæðina, hafði enga
skothelda markaðsáætlun, ákvað einfaldlega að
samræma áætlanir sínar eftir lögmáli leynd-
8 LAUGARDAGUR 6. SEPTEMBER 2008 MORGUNBLAÐIÐ
lesbók