Morgunblaðið - 31.08.2008, Qupperneq 11

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 31. ÁGÚST 2008 11
Hulda ásamt eiginmanni sínum, Lars Erik,
á brúðkaupsdegi þeirra í Bústaðakirkju í
febrúar síðastliðnum. Pálmi Matthíasson
gaf þau saman. Með þeim á myndinni eru
Gunnlaugur Snær sonur Huldu og Tinna
dóttir þeirra.
Gunnlaugur Snær býr hér á landi og
Tinna flytur til Íslands í janúar. Lars Erik
mun svo ferðast á milli Íslands og Noregs
til að hitta fjölskylduna. Hann hefur kom-
ið nokkrum sinnum til Íslands og kann
ákaflega vel við sig hér á landi.
Hjónin hafa engar áhyggjur af fjarbúð-
inni og eru viss um að geta látið ástina
halda áfram að blómstra.
Hulda er ráðin í forstjórastarfið hjá
Landspítalanum næstu fimm árin. „Ég tek
bara eitt skref í einu. Maður á að lifa líf-
inu meðan hægt er og njóta dagsins í dag
og taka öllu öðru eins og bónus,“ segir
hún.
Á brúðkaups-
deginum
Morgunblaðið/Kristinn
handbolta
reglum
Norðmenn vilja allt fyrir þá gera.“
Hulda er dóttir Gunnlaugs Hjálmarssonar og
Guðnýjar Andrésdóttur. Guðný vann sem deild-
arstjóri hjá Rolf Johansen og byggði upp Lan-
côme- og L’Oréal-snyrtilínurnar hér á landi. „Í
dag, 69 ára gömul, málar hún olíumálverk alla
daga, er með aðstöðu í Heilsuverndarstöðinni,
selur málverkin sín og nýtur lífsins,“ segir
Hulda og bætir við: „Sjálf er ég ekki listræn, get
varla haldið á penna, hvað þá pensli.“
„Þeir eru að ná þessu“
Faðir Huldu, Gunnlaugur Hjálmarsson húsa-
smiður, var á sínum tíma kosinn einn besti
handboltamaður heims og valinn í heimsliðið
eftir heimsmeistarakeppnina í handknattleik
árið 1964. Hann starfaði síðar sem þjálfari og al-
þjóðdómari. „Ég fékk áhuga á íþróttum sem
krakki en það getur verið erfitt að vera barn af-
reksmanns þannig að minn hugur féll að skát-
unum,“ segir Hulda. „Ég varð ung skátaforingi,
fjórtán ára með tuttugu stelpur og fór með þær
í skátaútilegur sem var mikil ábyrgð. Ég hef
stundum hugsað til baka til þessa tíma og spurt
mig hvort ég hefði hleypt tíu ára dóttur minni í
með fjórtán ára stelpu upp í Esju.“
Hulda fylgdist að sjálfsögðu með gengi ís-
lenska handknattleiksliðsins á Ólympíu-
leikunum og sömuleiðis norsku handboltas-
telpnanna sem unnu gullverðlaun. „Norðmenn
fylgdust vel með íslenska handknattleiksliðinu
og sögðu sífellt við mig: Þeir eru að ná þessu,
þeir eru að ná þessu!“
Fjarbúð í uppsiglingu
Hulda kynntist manni sínum, Lars Erik, þeg-
ar hann var skrifstofustjóri í Ullevål. Síðan hef-
ur hann verið afar áberandi í norskri pólitík, er
félagi í norska Verkamannaflokknum, og var á
sínum tíma aðstoðarmaður heilbrigðisráðherra,
staðgengill heilbrigðisráðherra og svo hægri
hönd Jens Stoltenbergs forsætisráðherra. Nú
starfar hann í vinnuveitendafyrirtækinu Spek-
ter og er þar forstjóri fyrir almannatengsl.
„Maðurinn minn lifir og hrærist í pólitík en ég
er ekki í pólitískum flokki, hvorki í Noregi né á
Íslandi. Ég hef mikinn áhuga á þjóðfélags-
málum og sé heilbrigðisþjónustuna sem einn
máttarstólpa velferðarþjóðfélagsins, þar af leið-
andi hef ég skoðanir á því hvernig hægt er að
gera enn betur innan heilbrigðiskerfisins,“ segir
Hulda. Þegar hún er spurð hvort hún hafi
kynnst Stoltenberg segir hún: „Ég þekki hann
ekki persónulega, hef bara hitt hann í gegnum
vinnu mannsins míns. Hann er mjög mynd-
arlegur og þægilegur maður.“
Hulda segir þau hjón ekki kvíða því að verða í
fjarbúð. „Við erum búin að fara í gegnum þetta
mál og höfum rætt hvernig við getum látið ást-
ina halda áfram að blómstra. Lars Erik er í
þannig starfi að hann á auðvelt með að taka frí
og getur dvalið hér í lengri tíma. Við erum viss
um að þetta muni ganga mjög vel. Ég er ráðin
sem forstjóri til fimm ára. Ég tek bara eitt skref
í einu. Maður á að lifa lífinu meðan hægt er og
njóta dagsins í dag og taka öllu öðru eins og
bónus.
Ég hlakka til að taka við þessari nýju stöðu,
það er enginn kvíði í mér þess vegna. Eina
vandamálið er íslenskan sem hefur aðeins ryðg-
að með árunum. Ég hugsa á norsku og mig
dreymir á norsku. Ég kann íslenskar barnasög-
ur og íslenska barnasöngva og faðirvorið kann
ég á íslensku en ég á erfiðara með íslenskuna
þegar kemur að fagmáli innan atvinnulífsins.
Nú byrja ég að lesa og lesa og lesa á íslensku.
Svo er annað, í Noregi þekkti ég allar leiðir inn-
an heilbrigðisþjónustunnar, vissi hver stjórnaði
hverju og hvað væri hægt að gera. Nú er ég
komin inn á nýjan völl. Þetta er eins og að spila
handbolta eftir nýjum leikreglum.“
Tíu ára gömul dóttir þeirra Lars Eriks, Tinna,
flytur með móður sinni til Íslands. Hulda á son,
Gunnlaug Snæ, frá fyrra hjónabandi sem bjó
með móður sinni í Noregi en flutti til Íslands
fyrir þremur árum. „Þegar sonur minn bjó hjá
mér í Noregi töluðum við alltaf íslensku saman
og á hverju ári fékk hann í gjöf frá langafa sín-
um áskrift að Andrési önd á íslensku til að halda
við íslenskunni. Alveg frá því Tinna fæddist hef
ég talað íslensku við hana. Nú er hún að und-
irbúa sig fyrir Íslandsflutninginn og les Andrés
önd á íslensku.“
Hulda segir hafa verið gott að búa í Noregi.
„Um leið og maður segist vera Íslendingur þá
er eins og þeir séu að fá litla bróður heim. Ís-
lendingar hafa mjög gott orð á sér og þykja góð-
ir til vinnu, samviskusamir og áreiðanlegir.