Morgunblaðið - 07.10.2008, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 7. OKTÓBER 2008 25
✝ Hermóður Sig-urðsson fæddist í
Hafnarfirði 26. sept-
ember 1945. Hann
lést á Landakotsspít-
ala 27. september
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Una Huld Guð-
mundsdóttir, verka-
kona í Hafnarfirði, f.
21.3. 1918, d. 8.11.
1995, og Sigurður
Haraldsson, húsa-
smiður og bóndi í
Kirkjubæ, síðar
Kornvöllum, f. 20.4. 1919, d. 28.1.
1998. Þau skildu.
Albræður Hermóðs eru Har-
aldur, f. 5.6. 1942, Valgarður, f.
14.5. 1943, og Þórhallur, f. 20.1.
1947. Systkini Hermóðs samfeðra
eru Kristján, f. 29.1. 1942, Guðjón,
f. 7.2. 1954, Sigríður Járngerður,
f. 24.9. 1955, Guðbjörg Ágústa, f.
2.11. 1958, og Ágúst, f. 31.10.
1964. Bróðir Hermóðs sammæðra
er Ómar Haffjörð Harðarson, f.
25.9. 1939.
Hermóður kvæntist 4.11. 1972
Önnu Ólafsdóttur, f. 9.6. 1949, þau
skildu. Dóttir þeirra er Inga Huld,
f. 7.7. 1972, gift Jóhannesi Kristni
Kristinssyni, f. 12.5. 1980. Börn
þeirra eru Hafsteinn, f. 23.11.
1994, og Heiða Björk, f. 14.7. 2004.
Hermóður var í
sambúð með Elínu
Sigurðardóttur, f.
31.8. 1967, þau slitu
samvistir. Börn
þeirra eru Hávarr,
f. 8.4. 1993, og
Bergljót, f. 28.10.
1995.
Að auki á Her-
móður soninn Daða
Þór, f. 16.9. 1986.
Hermóður hóf
nám í Ísafold-
arprentsmiðju 1.
janúar 1964, gekk í
Iðnskólann í Hafnarfirði og í
Reykjavík og tók sveinspróf í setn-
ingu 22. júní 1968. Fór að loknu
námi til Svíþjóðar og starfaði þar
við prentstörf um sjö mánaða
skeið árið 1968 og tvö ár við
bankastörf í Landsbanka Íslands.
Hann vann meðal annars í Prent-
smiðju Morgunblaðsins, Prent-
smiðjunni Odda og á Nú-
Tímanum. Frá árinu 1990 var
hann sjálfstætt starfandi við iðn-
grein sína og stofnaði fyrirtækið
Prentgripi. Hermóði var treyst
fyrir mörgum vandasömum verk-
efnum og hann lagði alltaf metnað
sinn í fagmennsku og vandvirkni.
Útför Hermóðs fer fram frá
Víðistaðakirkju í Hafnarfirði í dag
og hefst athöfnin klukkan 13.
Ég skrifa hér til að minnast frænda
míns, hans Hemma. Þótt ég skrifi hér
í fyrstu persónu þá er ég líka að skrifa
fyrir Þórhall bróður minn og það eru
minningar margra sem koma hér
fram.
Allir eru harmi slegnir yfir því að
missa Hermóð svo ungan úr sjúkdómi
sem aðallega hrjáir mun eldra fólk.
Það fylgja því aukin vandræði að hafa
fílhraustan líkama á meðan hugurinn
fer að missa tökin á tilverunni. Lækn-
arnir sögðu að líkaminn vildi ekki gef-
ast upp því hann væri með svo sterkt
hjarta. Þetta fannst okkur táknrænt.
Hermóður var með sterkt hjarta því
hann var með stórt hjarta. Það fór
ekki fram hjá neinum.
Hann og faðir minn ólust upp sam-
an. Hemmi var stóri bróðir og vernd-
aði og hjálpaði litla bróður. Ekki voru
alltaf til miklir peningar er þeir voru
að alast upp í Hafnarfirði. Þegar faðir
minn fermdist var eiginlega ekkert
til, ekki einu sinni til peningar fyrir
fermingarfötum. Hermóði fannst sárt
að horfa upp á þetta og þótt hann væri
litlu eldri en fermingarbarnið keypti
hann föt á litla bróður og sagði full-
orðinslega: „Hann verður að líta al-
mennilega út, drengurinn.“ Þessu
gleymir pabbi aldrei veit ég og er
þetta lýsandi fyrir Hemma.
Eins og einkennir nú stundum
marga karlmenn átti Hemmi ekkert
alltaf of auðvelt með að tala um til-
finningar en hann gat nú aldrei leynt
því hversu mikið hann elskaði börnin
sín og var stoltur af þeim þegar hann
talaði um þau. Hugur okkar allra er
með þeim núna og einnig Elínu sem
er móðir tveggja yngstu barna hans.
Hún hefur alltaf staðið sem klettur
með Hemma. Ég er afar ánægður
með að hafa kynnst Hávari og Berg-
ljótu, yngstu börnunum hans
Hemma, núna síðustu vikurnar og er
glaður að sjá í þeim alla þá góðu þætti
sem einkenna foreldra þeirra. Það er
ómetanlegt veganesti fyrir þau út í líf-
ið. Rétt eins og ég endurnýjaði kynnin
af Elínu þá þótti mér afar vænt um að
hitta Ingu Huld sem er fyrsta barnið
hans Hemma og ég þekkti í æsku.
Það sameinaðist mjög gott fólk í
veikindum Hemma og vonandi varð
hann vitni að því. Honum hefði þótt
vænt um það.
Hvíl í friði, Hemmi minn.
Marteinn Þórhallsson.
Ég verð að minnast á ódrepandi
kímnigáfu Hemma sem hjálpaði hon-
um eflaust oft. Þrátt fyrir að vera
stundum hræddur, áttavilltur og
kvíðinn í veikindum sínum þá var allt-
af stutt í húmorinn og hann mundi
alltaf furðu vel eftir atburðum og
setningum úr lífi sínu sem tengdust
gríninu. Ég kynntist Hemma nokkuð
vel þegar ég var um þriggja ára því þá
var hann tíður gestur á heimilinu. Ég
átti erfitt með að segja frændi og
sagði alltaf Hemmi fjandi. Þetta átti
eftir að festast í samskiptum okkar og
alltaf þegar hann fékk kveðju frá mér
til Hemma fjanda þá var hann í góðu
skapi þann daginn og spurði mikið um
Þórhall fjanda.
Hemmi var oft eldfljótur að koma
með góðar athugasemdir þegar eitt-
hvað gerðist snögglega. Einhverju
sinni fyrir löngu þegar hann var
heima hjá okkur datt kassagítarinn
hans pabba í gólfið svo að glumdi í.
Hemmi lét sér hvergi bregða og
sagði. Nei, A-sjöund! enda með
óbrigðult tóneyra að eigin sögn.
Oft er Hemmi var á sjúkradeildinni
og fannst hann bara hanga þar í til-
gangsleysi, stundum stífur og dofinn
af lyfjum, rifjuðum við upp þegar
hann sagði einhverju sinni í gamla
daga, er allir voru að tala um hvernig
þeim liði, að honum liði herðatré.
Ekki að honum liði eins og herðatré
heldur sagði hann orðrétt. „Mér líður
herðatré.“ Þetta þótti mér alltaf
nokkuð lýsandi fyrir hans sérstaka
húmor en honum fannst þetta góð lýs-
ing á líðan sinni suma dagana og hló
mikið að því.
En nú líður Hemma ekki lengur
herðatré og spilar sennilega á hörpu
og reynir að ná úr henni A-sjöund.
Að lokum vil ég senda kveðju fyrir
hönd móður okkar, Rósu, en henni
þótti alltaf afar vænt um Hemma.
Megi minning hans lifa
Þórhallur Þórhallsson.
Minn kæri samstarfsmaður og vin-
ur er nú horfinn úr þessum heimi. Úr
heimi bókagerðar, typografíu og um-
brots, en þar áttum við sameiginlegan
vettvang. Bækur eins og Passíu-
sálmar Hallgríms Péturssonar, Iðn-
skóli í eina öld, Ritmennt, ársrit
Landsbókasafns Íslands – Háskóla-
bókasafns voru meðal verkefna okkar.
Þetta voru fágætar kyrrðarstundir at-
hafna, þar sem allur kraftur okkar fór
í að skapa prentgripi, sem sómi var að.
Gagnkvæm virðing ríkti hjá okkur
og við glöddumst yfir góðu umbroti og
fallegum myndum.
Gamlar Ijósmyndir, sem höfðu að
geyma horfna menningu og gott
handverk Ljósmyndarans, gerðu okk-
ur að einhverskonar gullgröfurum. Þá
var kátt í höllinni þegar slíkir hlutir
komu í ljós.
Hjá mér vakna sterkar minningar
um heiðarlegan og góðan fagmann,
þar sem Hermóður var. Megi verk
hans halda minningu hans á lofti. Far
vel, kæri vinur.
Eg sendi ástvinum hans öllum inni-
legar samúðarkveðjur.
Torfi Jónsson.
Einn af vinnufélögum mínum af
Morgunblaðinu í Austurstræti, Her-
móður Sigurðsson, er fallinn frá langt
um aldur fram, eftir langvarandi veik-
indi. Kynni mín af Hermóði á þessum
árum þegar Mogginn var í Aðalstræti
eru ógleymanleg. Þetta var sérlega
skemmtilegur vinnustaður sem réðst
af skemmtilegu og kátu ungu fólki og
Hermóður lét ekki sitt eftir liggja að
hafa húmorinn í lagi. Það var óend-
anlegur fíflagangur og kátína á hverj-
um degi. Maður hlakkaði til að koma í
vinnuna. Hermóður var alltaf til í eitt-
hvað skemmtilegt og væri hægt að
skrifa heila bók um þennan tíma.
En árin liðu og okkar leiðir skildi
eins og gengur. Við hittumst alltaf
öðru hvoru á förnum vegi og rifjuðum
upp þessi skemmtilegu ár á Moggan-
um.
En minningin um góðan dreng situr
eftir. Ég vil votta öllum aðstandend-
um samúð mína á þessum erfiðu tíma-
mótum. Guð blessi ykkur öll.
Magnús Ólafsson.
Hermóður Sigurðsson
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og fósturafi,
HARALDUR STEFÁNSSON,
Hlégerði 23,
Kópavogi,
lést á heimili sínu þriðjudaginn 30. september.
Útför hans fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík
fimmtudaginn 9. október kl. 15.00.
Guðrún Ólafía Haraldsdóttir, Olav Ingvald Olsen,
Ólöf Fjóla Haraldsdóttir, Halldór Óskar Arnoldsson,
Stefán Már Haraldsson,
Elísa Sjöfn Reynisdóttir,
Ragnar Harald Reynisson,
Steinunn Lilyan Reynisdóttir,
Þurí Ósk Elíasdóttir, Morten Stokkenes,
Lelíta Rós Ycot,
Arnold Halldórsson,
Jökull Halldórsson.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og bróðir,
AGNAR GÚSTAFSSON
hæstaréttarlögmaður,
Eiríksgötu 4,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum 26. september.
Hann verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
föstudaginn 10. október kl. 15.00.
Inga Dóra Hertervig,
Snorri Agnarsson, Júlíana Sigurveig Guðjónsdóttir,
Margrét Hlín Snorradóttir,
Agnar Óli Snorrason,
Inga Dóra Gústafsdóttir.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
FANNEY HALLDÓRSDÓTTIR
frá Ísafirði,
lést á dvalarheimilinu Lundi, Hellu, sunnudaginn
5. október.
Útförin fer fram frá Selfosskirkju laugardaginn
11. október kl. 15.30.
Kristján Ó. Maríasson, Helga Axelsdóttir,
Guðmundur G. Maríasson, Gladys Maríasson,
Friðgerður K. Maríasdóttir, Jón S. Baldursson,
Halldór B. Maríasson, Áslaug F. Guðmundsdóttir,
Fanney M. Maríasdóttir,
Nanna Bára Maríasdóttir, Guðmundur Ingi Einarsson,
ömmubörn, langömmubörn og fjölskyldur.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
KRISTÍN PÁLSDÓTTIR,
Ægisgötu 17,
Akureyri,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans sunnudaginn
28. september.
Útför hennar fer fram frá Akureyrarkirkju
fimmtudaginn 9. október kl. 13.30.
Páll Baldursson, Erla Hrund Friðfinnsdóttir,
Erla Baldursdóttir, Steindór Sigursteinsson,
ömmu- og langömmubörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
MARTA GUNNLAUG GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Markholti,
Mosfellsbæ,
til heimilis í Hlaðhömrum,
lést á hjúkrunarheimilinu Víðinesi laugardaginn
4. október.
Jarðarförin auglýst síðar.
Lára Haraldsdóttir, Sigurður E. Sigurðsson,
Hilmar Haraldsson, Helga Jónsdóttir,
Ragnar Ingi Haraldsson,
Guðjón Haraldsson, Nína H. Leifsdóttir Schjetne,
Kolfinna Snæbjörg Haraldsdóttir,
Friðþjófur Haraldsson, Sigríður Ármannsdóttir,
Guðmundur Birgir Haraldsson, Margrét Jóhannsdóttir,
Garðar Haraldsson, Sólveig Ástvaldsdóttir,
Helga Haraldsdóttir,
Jón Sveinbjörn Haraldsson, Sigrún A. Kröyer
og ömmubörn.
✝
Okkar ástkæra
ANNA ÁSTRÓS ÓLAFSDÓTTIR
andaðist á heimili sínu miðvikudaginn 1. október.
Útförin fer fram frá Fossvogskapellu miðvikudaginn
8. október kl. 13.00.
Filippus Þorvarðarson,
Sólveig Filippusdóttir,
Hafsteinn Filippusson,
tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ODDGEIR PÉTURSSON,
Faxabraut 13,
Keflavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Hlévangi laugardaginn
4. október.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju þriðjudaginn
14. október kl. 14.00.
Garðar Oddgeirsson, Helga Gunnlaugsdóttir,
Eva Oddgeirsdóttir, Elías Guðmundsson,
Nína Oddgeirsdóttir,
Viðar Oddgeirsson,
barnabörn og barnabarnabörn.