Skinfaxi - 01.04.1955, Blaðsíða 35
SKINFAXI
35
myndir sýna, að hjarta Zatopeks hefur ekkert breytzt síðan
hann hóf þolhlaup 1941.
Eitthvað meira en óvenjulega stórt hjarta og hægan
púls þarf til þess að vinna slík hlaupaafrek sem Zatopelc hef-
ur unnið. Sá, sem slíkt getur lagt á sig, verður að ráða yfir
óslökkvandi áhuga, ósveigjanlegri einbeittni, trúmcnnsku í
þjálfun, sjálfsaga, trú á velgengni, og afneitun á viðhorfi
margra til takmörkunar á getu mannlegs líkama i þolhlaup-
um.
Þjálfunaraðferðir Zatopeks eru engin leyndarmál. Megin-
uppistöður i þjálfun Zatopeks eru: Dagleg þjálfun, í roki, í
regni, í vetrarbyljum, í hitabylgjum, þjálfun án afláts allt árið.
Ef hann cr upp i sveit, hleypur liann i skógum, á ökrum eða
á þjóðvegum. Sé liann í borg, æfir hann á hlaupabraut, sarna
á hvaða tíma árs er. Ef blautt er um eða kalt, er hann í her-
mannastígvélum. Annars brcytir liann um skófatnað eftir
því á livernig landi hann hleypur. Hann er stundum í striga-
skóm eða hlaupaskóm með stuttum göddum. Hin sérstaka
þjálfun hans er samsvinnað hlaup með hröðum eða hægum
skrefum. Venjulega Iileypur hann 200 m 5 sinnum, 400 m
20 sinnum, og svo 200 m 5 sinntim. Þessir sprettir eru að-
skildir með 200 m Iiægum skrefum. Ef honum finnst hann
þurfa að æfa hraðann frekar, bætir liann við fleiri 200 m
sprettum. Finnist honum þols vant, þá fjölgar hann 400 m
sprettunum, stundum upp i 30, og einhverju sinni hljóp liann
400 metra 00 sinnum daglega í 10 daga. íþróttalegt kjörorð
hans er: „Hlaup og enn meiri hlaup.“ Sumum áhorfendum
finnst Zatopek bera sig að á hlaupum eins og færi þar vit-
firringur. Stafar þetta álit af tilburðum hans og ýmsu fram-
ferði. Bak við alla hlaupaþjálfun Zatopeks liggur hugsun, —
skýr hugsun. Þegar Zatopek var spurður að þvi fyrir Mara-
þonhlaupið á Helsinki-Ólympíulcikunum livernig hann hafi
*ft undir hlaupið, en Maraþonhlaup liafði hann aldrei hlaup-
ið fyrr, svaraði hann: „Ég hef það í huganum.“
I sambandi við þá hugsun sem Zatopek leggur í þjálfun sína,
rétt að geta þess hér að lokum, að vöðvaskynjun hans er
orðin svo nákvæmlega æfð, að hann þarf ekki að bera markúr
í lófa, eins og Nurmi gerði, til þess að fylgjast með hraðanum.
Margir íþróttafræðingar liafa bent á, hversu nákvæmt liann
hleypur hina ýmsu hringi í 10 km hlaupi. Er þetta eitt úl
:|f fyrir sig glögg sönnun þess, hve þjálfun Zatopeks er ná-
kvæm.
3*