Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1987, Qupperneq 82

Nokkrar
samþykktir
þingsins
82 VÍKINGUR
33. þing . . .
FÉLAGSMÁL
. . .felurstjórnsambandsins
að hlutast til um að endurs-
koðaðar verði fjárhæðir
tryggingabóta til samræmis
við áhættu og mikilvægi við-
komandi starfa.
. . .samþykkiraðstjórnsam-
bandsins vinni að því öllum
árum, að fá hækkaða líf-
tryggingu sjómanna.
. . . harmar þá afstöðu er
L.Í.Ú. hefur tekið varðandi
frjálst fiskverð. Einnig for-
dæmir þingið þau sjónarmið
L.Í.Ú. að hagsmunir útgerðar
og sjómanna fari ekki saman
varðandi verðlagningu sjáv-
arfangs.
. . . áréttar fyrri kröfur um að
kostnaðarhlutdeild verði
felld niður.
. . .felurstjórnsambandsins
að tilkynna L.Í.Ú. að ekki
verði tekin afstaða til upp-
sagnarákvæðis á kjara-
samningi vegna breytinga á
reglum um skattfríðindi sjó-
manna fyrr en reynsla er
komin af staðgreiðslukerfi
skatta.
. . . beinir því til stjórnar
sambandsins að hún vinni
áfram að því að ísland gerist
sem fyrst aðili að alþjóða-
samningi „Um leit og björg-
un á sjó“ (Search and
Rescue Convention).
. . .samþykkiraðstjórnsam-
bandsins vinni af öllum þeim
styrk sem sambandið hefir
yfir að ráöa gegn því að eitur-
efni og/eða geislavirk efni
sem eitrað geta hafsvæðið
umhverfis ísland verði losuð
í hafið.
Jafnframt telur þingið að
sambandið eigi að vinna að
náttúruvernd í víðasta skiln-
ingi hvort sem er á sjó eða
landi.
. . . beinir þeim eindregnu til-
mælum til stjórnvalda að
haldið verði fast við þá
stefnu sem hingað til, að
engar veiðiheimildir verði
gefnar til annarra þjóða.
. . . skorar á stjórn sam-
bandsins að hún beini því tii
yfirvalda að fiskmarkaðir
verði látnir sæta tilkynning-
arskyldu til hagsmunafélaga
sjómanna um allan þann
fisk, sem þar er seldur. Er þá
ætlast til að getið séu um
veiðiskip það sem aflinn er
veiddur af.
. . . skorar á yfirvöld að
hverfa frá öllum áformum um
hækkun á skerðingarprós-
entu aflamarks þegar selt er
á erlendum markaði. Einnig
að skerðing verði eingöngu
á þorski og karfa, en ekki á
öðrum tegundum. Á móti
komi ákveðin yfirstjórn á út-
flutningi á gámafiski með til-
liti til þess að stefnt sé að
hæsta verði hverju sinni.
. . . leggur til að sóknar-
marksskip fái að flytja til sín
afla með óbreyttum sóknar-
marksdögum án þess að það
hafi áhrif á eigin aflareynslu
eða aukningu á heildar-
afla.
. . . leggur til að framsal á
aflamarki verði ekki háð því
að skipin hafi samskonar
veiðileyfi.
. . . leggurtil að heimilt verði
að flytja aflareynslu sóknar-
marksskipa milli skipa innan
sama útgerðarstaðar enda
færist það skip sem flutt er
frá á aflamark.
. . . leggurtilað viðákvörðun
aflahámarks sóknarmarks-
togara á þorski og karfa skuli
þess gætt að jafnræði sé í
þorskígildum milli svæða. Þá
mótmælir þingið hugmynd-
um um fækkun sóknardaga
samfara aflahámarki á karfa
á suðursvæði.
. . . leggur til að um veiðar
báta undir 10 brl. gildi eftir-
farandi reglur:
1. Nýir bátar fái ekki veiði-
leyfi, nema sambærilegir
bátar hafi horfið varanlega úr
rekstri á sama hátt og gildir
um skip stærri en 10. brl..
Takmörkun þessi miðist við
1. janúar 1988. Þetta ákvæði
miðist við 6 -10 tonna báta.
2. Bátar, sem stunda neta-
veiðar, skulu velja sér afla-
mark, eða meðalaflamark,
sem miðast við aflareynslu
hópsins og hvers báts á
tímabilinu 1. nóv. 19841. nóv.
1987.
3. Bátar sem stunda línu og
handfæraveiðar sæti al-
mennum sóknartakmörkun-
um.
. . . leggur til að rækjuveiði-
svæði verði tvö. Annars veg-
ar verði Dohrnbanki þar sem
veiðar verði með öllu utan
kvóta, hins vegar verði önn-
ur svæði þar sem rækjuveið-
um verði stjórnað með sókn-
armarki og takmörkun á
fjölda veiðiskipa.
. . . leggur til að áfram verði
unnið að vísindaáætlun um
hvalveiðar, svo sem verið
hefur. Ennfremur verði
áfram unnið markvisst að því
að halda stærð selastofns-
ins í skefjum.
. . . leggur til að fram fari
könnun á því, hvort úthlutun
aflaheimiida hafi orðið til
byggðaröskunar. Niðurstöð-
ur þessarar könnunar verði
aðgengilegar fyrir hags-
munaaðila til upplýsinga.