Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.2000, Qupperneq 21

jtgerð
kvæmd skipstjórnar, sem fylgjast á með, með
hafnareftirliti aðildarrt'kja, takmarkar mögu-
leika útgerða til að ráða skipstjórnarmenn til
starfa sem uppfylla ekki skilyrði um alþjóða-
skírteini. Auk þess veldur skorturinn á mönn-
um með alþjóðleg réttindi því að skipstjórn-
armenn gera nú sambærilegar launakröfur
hvaðan sem þeir koma. Jafnframt fara launin
hækkandi. Almenn krafa skipstjórnarmanna í
dag er orðin sú að siglingatími þeirra á ári fari
ekki yftr 2/3 af árinu og eru kröfur um aðeins
1/2 árs siglngatíma á ári orðnar algengar.
Ef litið er til þessa markaðar í dag má sem
dæmi nefna að danska útgerðafélagið Mærsk
hefúr gripið til þess ráðs að reka sjálft sfyri-
mannaskóla til að uppfylla sínar þarfir í
harðri samkeppni um menn. Önnur dönsk
útgerðarfélög auglýsa grimt eftir ungu fólki
til að fara í skipstjórnarnám á sínum vegum.
Góð skipstjórnarmenntun og reynsla er því að
verða sterk söluvara á alþjóðlegum siglingamarkaði
fyrir unga menn í framtíðinni. Því þurfum við sem
komum að siglingum á einn eða annan hátt hér á
landi, þ.e.a.s. stjórnvöld, útgerðarmenn, mennta-
stofnanir í siglingafræðum og fagfélög siglingafræð-
inga að vakna af þyrnirósasvefni sjálfhverfu smá-
borgarans og markaðsetja okkur á alþjóðamarkaði
sem siglingaþjóð með vel menntaða og þjálfaða sigl-
ingamenn. Gera þarf sérstaka úttekt á því hvort
bjóða megi siglingafræðimenntun á íslandi sem
söluvöru á þessum erlenda markaði sem nú hungr-
ar eftir skipstjórnarmönnum.
Helmingur allra skipstjórnarmanna í Noregi
hættir störfum á næstu 5 árum vegna aldurs
og hin mikla siglingaþjóð Grikkir telja sig
þurfa um 2000 nýja skipstjórnarmenn árlega
en útskrifúðu einungis 768 í ár. I Bretlandi
streyma nýbakaðir sfyrimenn út á siglinga-
markað í öðrum löndum þar sem mun betur
er borgað en í heimalandinu og svo má lengi
telja. Á íslandi annar Sfyrimannaskólinn í
Reykjavík ekki nema innan við helming af
endurnýjunarþörf næst tveggja ára fyrir skip-
stjórnarmenn á þeim skipum sem þjóna
millilandaflutningum landsins. Er þessi þró-
un farin að valda verulegum áhyggjum innan
OECD og rætt er um að þróunin hafi alvar-
leg áhrif á viðskiptamarkaðinn.
Góð skipstjórnarmenntun og reynsla er því
að verða sterk söluvara á alþjóðlegum sigl-
ingamarkaði fyrir unga menn í framtíðinni.
Því þurfum við sem komum að siglingum á
einn eða annan hátt hér á landi, þ.e.a.s.
stjórnvöld, útgerðarmenn, menntastofnanir í
siglingafræðum og fagfélög siglingafræðinga
að vakna af þyrnirósasvefni sjálfhverfú smá-
borgarans og markaðsetja okkur á alþjóða-
markaði sem siglingaþjóð með vel menntaða
og þjálfaða siglingamenn. Gera þarf sérstaka
úttekt á því hvort bjóða megi siglingafræði-
menntun á Islandi sem söluvöru á þessum er-
lenda markaði sem nú hungrar eftir skip-
stjórnarmönnum. ■
Heimildir: Skipstjóra og stýrimannafélag ís-
lands, Navigatörinn (blað siglingafræðinga í
Danmörku), Heimasíða Eimskip.is, Heimasíða
BIMCO/ISF Maritime manpower supply,
Heimasíða Bandaríska flughersins „Fact
Sheet C-130H.
Sjómannablaðið Víkingur
21