Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.2007, Page 48

Siglingaleiðin út Eyjafjörðinn blasir við.
Fyrir Gjögrin
Hann hringir í mig á laugardegi. Konan
rekur mig til að svara.
„Björn hér, er þetta Jón? Við förum á
morgun.“
Mér er ekki undankomu auðið. Er
líka búinn að nefna það margoft hversu
gaman ég hefði af því að sigla út með
Látravíkinni þótt ekki væri nema einu
sinni á ævinni.
Daginn eftir er sjóhetjan mætt til
Grenivíkur þar sem Björn Ingólfsson
tekur á móti mér og saman förum við um
borð í lítinn bát. Ég banka létt í þunnan
borðstokkinn. Skyldi nú vera öruggt að
fara á þessari skel út fyrir Gjögurtána?
Ég er ekki viss. En veðrið er gott og ég
hef gortað af sjóhörku minni, að ég verði
aldrei sjóveikur og kætist í háum öldum.
Stundum væri betra að vera mállaus. Ég
laumast til að bryðja sjóveikitöflur og svo
er siglt af stað. Sólin skín, sem eykur mér
kjark.
í Látrum
Við siglum út með ströndinni, það
pusar svolitið yfir bátinn en sjóhetjan
lætur það ekki á sig fá. Sjórinn er til-
tölulega sléttur.
Látur, fyrsti áningarstaður okkar en sá seinasti þeirra sem leggja upp ífjögurra daga gönguna.
48 - Sjómannablaðið Víkingur