Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2008, Blaðsíða 13

Náttúrufræðingurinn - 2008, Blaðsíða 13
Tímarit Hins íslenska náttúrufræðifélags 13. mynd. Mynd frd Aqua-gervitunglinu, kl. 14:35 23. júní 2007, þegar eldur logaði í mosaþembu d Miðdalsheiði. Brunasvæðið er merkt með rauðum punkti. Reykur greinist ekkifrd eldunum. Mikið sandrok var þennan dag ístífri norðanátt, eins og sést greinilega m.a. á sandfokinu frá Hagavatni sunnan Langjökuls og suðurströnd landsins. Einnig er eftirtektarvert að svæðið á Mýrum sem brann 2006 sker sig ekki lengur úr landinu íkring. - Image from the Aqua satellite taken at 14:35 on June 23, 2007. Birt með leyfi / Image courtesy ofMODIS Rapid Response Project at NASA/GSFC.) síður einhver stærsti skráði eldur í nágrenni Reykjavíkur í seinni tíð. Þessi eldur greindist á mynd frá Aqua-gervitunglinu kl. 14:35 (13. mynd). Veðuraðstæður voru mjög svip- aðar og árið áður þegar sinueldar brunnu á Mýrum. Ekki hafði rignt hátt í tvær vikur og norðaustanvind- ur, 10-15 m/s, var þegar eldurinn kom upp. Hins vegar náði hann aðeins að breiðast út undan vindi um 150 m á klukkustund, saman- borið við um 3.200 m á klukkustund við upphaf eldanna á Mýrum. Eldurinn á Miðdalsheiði var því viðráðanlegri en talsverðar slökkvi- liðsaðgerðir þurfti engu að síður til að stöðva hann. Talið er að eldurinn hafi kviknað upp úr kl. 13 en hann hafði verið slökktur um kl. 21. Hann brenndi mjóa tungu til suðvesturs. Mesta lengd hennar frá upptökum var 760 m en mesta breidd 190 m. Mosaþemban sem brann fór illa en í henni er strjálingur af lyngi, stinna- stör og grösum. Þessir eldar á Miðdalsheiði og Mýrum sýna að eldur í mosa breið- ist ekki út með sama hraða og eldur í sinu. Það stafar líklega af því að mosaþemba er að jafnaði þéttari í sér og jarðlægari en sinulubbi. Það loftar verr um hana og súrefni á ekki jafngreiða leið að eldsmatnum. Þá er mosinn orkuminni og ekki jafneldfimur og sina eða kvistur. Þótt mosaþemba geti verið þykk er það aðeins efsta yfirborðslagið sem skraufþornar í langvarandi þurrk- um en mosinn heldur lengur raka í sér þegar kemur niður í þembuna og brennur síður. NIÐURLAG Sinueldarnir á Mýrum í lok mars 2006 eru þeir mestu sem vitað er um með vissu hér á landi fyrr og síðar. Mosaeldurinn á Miðdalsheiði sumarið 2007 var lítill í samanburði en er engu að síður einhver mesti gróðureldur í nágrenni Reykjavíkur á seinni árum. Báðir þessir eldar eru taldir hafa kviknað fyrir slysni af mannavöldum. Eldarnir sem geisuðu á Grikk- landi í ágúst 2007 (3. mynd) eru hins vegar taldir hafa verið kveiktir viljandi. Erfitt getur því verið að spá nákvæmlega fyrir um upptök slíkra elda, en með því að fylgjast með veðurfari og ástandi og gerð gróðurs er hægt að meta hættuna á að eldar kvikni, breiðist út og valdi tjóni. Með aukinni skógrækt, vaxandi sumarhúsabyggð, minnkandi beit og hlýnandi veðurfari eykst elds- matur í gróðri og hætta á gróður- eldum á íslandi. Því er lxklegt að tíðni elda aukist á næstu áratugum fari fram sem horfir. í Bandaríkjum N-Ameríku, sérstaklega á vestur- ströndinni, hefur eldatímabilið lengst, það byrjar fyrr og er ákafara en áður, og telja menn að því valdi hlýnandi loftslag á jörðinni.23 Fjarkönnunargögn eru mjög gagnleg þegar meta þarf útbreiðslu, stærð og ákafa gróðurelda, sem og ýmissa annarra náttúruhamfara á jörðinni, og hafa þau fyrir löngu sannað gildi sitt. í Mýraeldunum voru slrk gögn notuð í fyrsta sinn hér á landi til að meta útbreiðslu og ákafa sinuelda. SUMMARY The progress of the 2006 wetland fires at Myrar, SW Iceland The area affected by Iceland's largest recorded wildfire, estimated from flagged fire pixels from MODIS sensors onboard TERRA and AQUA satellites, was about 73 km2, which agrees well with ground observations. Data indicates that the radiative power of the fire reached 180 MW in the begimúng. The spatial and temporal pattem observed from space is consistent witli ground observations. 93
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.