Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2000, Síða 77

Náttúrufræðingurinn - 2000, Síða 77
8. mynd. Smásjármynd af holu- og sprungufyllingu í eisuberginu í Skógaheiði. Áfallandi Ijós og um 150-föld stœkkun. Hvítt er nýsteindir, feldspatkristallar t.h., grœnt glerið virðist svart. Ljósm. Jón Jónsson. svo mjög í upplausn að ekki verður með vissu séð hvað er. Einn pýroxen kristallur er ekki „sjálfum sér líkur“, er greinilega í ummyndun, en gæti veri aegerínágít eða ágít. Holufyllingarnar eru með tvenns- konar móti, hringlaga inni í gleri og svo alla vega lagaðar sem fylling milli gler- agnanna, binda þær saman og gera að föstu bergi. Eisan er orðin eisuberg og - því ekki eisít? Nýsteindirnar allar eru, að því er séð verður, tilheyrandi flokki kvars-steinda, örsmáir bergkristallar, kalsedón og annað óforma (amorf) SiO,. Allt súrt (kísilsýru- ríkt) berg eins og Bretarnir höfðu sýnt fram á. Sérkennilegt er að sjá á einstaka stað í sýninu hvernig örfínir glerþræðir (nornahár) hafa lagst saman í knippi sem sýnir veikt tvíbrot. Gæti það hugsanlega verið eldbrætt - eða orsakað af spennu í glerinu, spennutvíbrot. Sjálfsagt hafa ýmsar myndanir, sem orðið hafa til í þessu gosi, máðst burt í aldanna rás eða eru hulin jökulmyndunum frá síðasta kuldaskeiði. Meðal þess má ætla að séu gasrásir (degassing pipes) upp gegnum eisudyngjuna sem einu sinni voru æðarfyrir gufuaugu. Slíkt má þó enn sjá í Innra-Hatti í Goðalandi ef vel er að gáð, en ósannað er, þótt líklegt þyki, að um sömu myndun sé þar að ræða. ■ UPPTÖK GOSSINS Þeir sem um þetta gos hafa ritað, að bresku stúdentunum frátöldum, hafa gengið út frá því að upptök eisuflóðsins væru í Kötlu. Það er fyrst með rannsóknum Helga Björnssonar að við fáum skýra mynd af því hvernig eldstöð sú lítur út nú og hún skapar hugmyndir um þróunarsögu eldstöðvar- innar. Hér verður það talið líklegt að myndun öskju og eisuflóðs séu tveir þættir í sömu sögu. Flóðið segir söguna til hálfs og gefur afstæðan lykil að tímaákvörðun. Athyglisvert er hvað þessi ísfyllti ketill líkist Masaya í Nicaragua og raunar fleiri eld- stöðvum í Mið-Ameríku. Eftir sprengingar og samanhrun í virkri eldstöð tæmast regin- kraftar í bráð en virkni helst áfram dreifð innan inarka öskjunnar. 75
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.