Andvari - 01.01.1913, Blaðsíða 43
Björn Jónsson
XXXVII
ísafold 5. maí 1904. Með því einu móti fengist það
aðhald að stjórninni, sem nauðsynlegt væri, þjóðar-
innar vegna. Svo virðist, sem hin nýja stjórn hati
í rauninni verið á sama máli, eða þá ef til vill litið
svo á, að því yrði ekki afstýrt, að andstöðuílokkur
myndaðist tafarlaust. Að minsta kosti gerði hún enga
tilraun lil þess.
Eg leit nokkuð annan veg á þetta 1904 en
I B. J. og stjornin. Og fremur heh eg stju-kst
en veikst í minni skoðun við reynsluna.
Eg gerði nokkurum sinnum grein hennar, t. d. í
Fjallkonunni 25. okt. 1904, og í sama blaði 22. júní
1906. Eg lít svo á, sem ákveðin flokkaskifting, með
öllu því, sem henni er samfara, sé áreiðanlega böl í
jafn-litlu þjóðfélagi eins og þessu, og að það böl eigi
eigi ekki á þjóðina að leggja nema vegna mikils-
verðra mála. Flokkadeilurnar eru afskapleg kraft-
eyðsla, og að mörgu leyti spilla þær og ranghverfa
hugum þjóðarinnar. Margt verður að ágreiningi og
illdeiluefni, sem menn liefðu getað komið sér saman
um í góðu. Deilurnar verða oft og tíðum um völd,
miklu fremur en málefni. Og alþýða manna missir
traust á leiðtogum sínum, og veit ekki, hverju hún
á að trúa. Eg held, að mörgutn sé nú orðið þetta
nokkuð Ijóst, eftir reynslu síðustu tíu áranna. En
1904 varð flokkaskiftingunni, með öllum hennar á-
greiningi, ekki afstýrt. B. J. rak baráltu sína af
miklu kappi og krafti. Ganga má að því vísu, að
það liali gert mótspyrnu hans beiskari, að hann leit
svo á, sem gerð væri tilraun tii þess af sumum leið-
togum stjórnarllokksins að kippa fótunum undan at-
vinnu lians og setja hann á höfuðið. Gögn þess
rnáls hafa ekki verið lögð fram fyrir almenning, og