Andvari - 01.01.1913, Blaðsíða 78
16
Fiskirannsóknir
setningar um þetta, fyr en að meira af fiski og úr
lleiri ám hefir verið rannsakað.
]). Aldursrannsóknir ú sild.
Við aldursákvörðun á síld er farið að eins og
þegar um lax er að ræða: aldurinn má bezt sjá á
lireistrinu, og það er öllu auðveldai-a að sjá aldurinn
á síldarhreistrinu en hinu, því að vetrarlínurnar eru
mjög mjóar og stinga oflast vel í stúf við sumarbelt-
in, því að þau eru mjög breið, að minsta lcosli fyrstu
4—5 árin, en svo fara þau að mjókka og úr því
síldin er orðin meira en 10 vetra, fer að verða lítill
munur á breidd vetrarlínanna og sumarbeltanna, og
verra að lesa úr þeim.
Þegar ákveða skal aldur fiska á þennan hátt,
með sæmilegri nákvæmni, upp á ár eða enn ná-
kvæmara, þá er nauðsynlegl að vita, hvenær á árinu
hér um bil fiskurinn er gotinn (klakinn út), og hve
nær hann fer að fá hreistur. það er vanalegast um
síld (eins og um lax og marga fleiri fiska), að hún
er gotin að vorinu, vorgotin, liér við land víst aðal-
Iega í apríl. í júlílok er hún orðin 5—6 cm. löng
og farin að fá hreistur, sem getur orðið c. 2,5—3,5
mm. í þvermál á 1. sumri. 'l'ala vetrarlínanna sýnir
þá, hve margra vetra þesskonar síld er. Sumt af
sildinni hér er þó gotið í júlí—ágúst, sumargotin,
eins og eg hefi skýrt frá áður1) og fær varla hreist-
ur fyr en á næsta vori, þegar vöxtminn örfast aftur,
eftir vetrarhvíldina. Hefir hreistrið þá langan tíma
til að vaxa þangað til fyrsta vetrarlínan myndast, og
verður því miklu stærii reiturinn fyrir innan 1. vetr-
1) Skýrsla mín í Andvara 1908, bls, 117 o. s. frv.