Fálkinn - 30.07.1938, Page 10

10
F Á L K I N N
Nr. 509. Þegar Adamson fór að fiska.
— /feyrið þjer, Soffia. Einlwern-
tíma verðið þjer að hœtla að sópa
rusli undir gólfdúkinn!
S k r í 11 u r.
— Nei, jeg er ekki á leiðinni nið-
ur í fallhlíf, heldur er jeg á eiðinni
upp jí tjaldinu mínu.
Svona hugsar litlu systir sjer
að fólkið prjóni ullarsokka.
Heyrði, bjálfinn þarna i kik-
irnum. Jeg kann ekki við, að fólk
lesi yfir öxlina á mjer.
Við lesuin að það teljist til al-
inennrar mentunar, að kunna að
spila bridge.
Hinsvegar telst Jiað til almennr-
ar bridgekunnáttu að geta leynt þvi
að inaður liafi almenna mentun.
Leikkonan: Langaði yður kan-
ske til að eignasl sýnishorn af rit-
höndinni minni?
— Ekki datt mjer í liug Jiegar
við giftum okkur, að jeg skyldi
liurfa að standa hjer og sjá liig
koma fullan lieim kiukkan fjögur á
morgnána.
— bú hefir aldrei þurft þess. Þú
gast tegið i rúminu og sofið.

— Já, þú hefir gerl mörg falleg
málverk.
— Stundum sárnar mjer, að jeg
skuli ekki hafa verið afkastameiri.
Ofurstinn átti stóran,hvítan, pers-
neskan kött, sem hann hafði skírt
Shah, og liann var ógn upp með
sjer al' þessuin ketti.
— Shah, kisa — kisa — hvar ertu,
kiss-kiss, kallaði ofurstinn einu
sinni er hann kom heirn að borða
og sá ekki köttinn.
En furðudýrið sýndi sig ekki.
Þessvegna hringdi ofurstinn í þjón
sinn nr. 67, og spurði hann um kött-
inn.
— SiiaJi er ekki inni, herra
ofursti. Hann er úti að ganga með
„civil“-ketti.
— Fjekstu margar gjafir á af-
mælisdaginn þinn'?
—- Jeg fjekk svo margar, að jeg
gat ekki borið þaer altar í einu.
— Hvað var þetta altsaman'!
— Tvö hálsbindi.
- Nú ökum við framhjá elstu
veitingakránni í landinu.
Hversvegna eigum við að aka
framhjá henni?
KW
NAND
I.B. _
Flaskan ósigrandi
eða
MMN*

P. 1. 8. Box 6 Copfiohqflon

Fyrsta hitli ekki .... Jeg verð að mölva flöskuna. En það var skaftið sem molvaðist.