Vaka - 01.04.1927, Síða 52

Vaka - 01.04.1927, Síða 52
162 SIGUKÐUK NOKDAL: [vaka] nú miklu fremur þörf á meiri festu og alvöru en aukinni tilJátssemi. E. H. Kv. svaraði í grein, er hann nefndi „Kristur eða Þór“. Hann hélt því þar fram, að kærleiks-hugsjónir kristninnar væri það sama og hann hefði haldið fram. Kristur varaði við hörðu dómunum og legði „ægilega áherzlu" á fyrirgefninguna. Þessum kenningum kvaðst hann ekki hafa hafnað. Ef eg réðist á sig, réðist eg á kristnina (Ivrist). í greininni „Heilindi“ bar eg ekki brigður á, að sið- ferðishugsjónir kristninnar væri fagrar og háleitar, en í reyndinni hefði Vesturlandaþjóðunum orðið svo erfitt að sýna óvinum sínum réttlæti, hvað þá kærleika, að auðsjáanlega væri eins hollt að láta minna og lifa bet- ur. Jafnvel E. H. Kv. tækist ekki í deilugrein, sem rituð væri í skjóli kristninnar, að sýna andstæðingi sínum sanngirni. Gegn þessum óheilindum þyrftum vér fram- ar öllu að vega, tengja saman skoðanir og breytni, jafn- vel þó að til þess þyrfti að vinna að lækka hugsjónirnar. E. H. Kv. finnst það í greininni „Öfl og ábyrgð“ skemmtileg tillaga að vér eigum „að losna við fegurstu hugsjónirnar, sem vér höfum eignazt á siðferðislega svið- inu“, og finnur það helzt til skýringar þessari firru, að mér hafi þótt hann allt of harðleikinn við mig*). En *) E. H. Kv. byrjar grein sína með bví að rangsnúa orðum mínum. Eg hafði í „Heilindum" hent gaman að ósanngirni hans og reiðiliug. Og það er dálítið annað! En slíkir smámunir eru fyrirgefanlegir manni, sem kominn er á raupsaldur. Mér hefði yfirleitt ekki dottið í hug að vikja að hinni persónulegu ádeilu E. H. Kv., ef hann færi þar ekki í einu atriði helzti gálauslega með sannleikann. Hann lýsir það sem sé „tilliæfulaus ósannindi“, að hann hafi „átt i því nokkurn þátt, beinan né ó- beinan, að minnzt hafi verið á það i útlendum blöðuin“, að með sér hafi verið mælt til bólsmenntaverðlauna Nóbels. Eg skal segja á hverju ummæli mín voru reist. Haustið 1924 kom í Politiken lofgrein um Georg Brandes. Fyrir ofan stóð í rit- stjórafyrirsögn, að hún væri eftir islenzka rithöfundiun E. H.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Vaka

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vaka
https://timarit.is/publication/363

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.