Nýtt kirkjublað - 01.08.1908, Blaðsíða 9

177
NÝTT KIRKJUBLAÐ
veg út, þar sem hann enn þá lifir, og að reyna aö vekja hann
aftur til lífs, þar sem hann er að hverfa eða erhörfinn. Því
eins og heimilismeiitunin er að mínu áliti hin bezta og styrk
asta undirstaða allrar barna- og unglingamentunar, eins nnmdi
það verða hið happadrýgsta meðal til etlingar almennum og
góðum safnaðarsöng í kirkjunum að sálmasöngurinn glæddist.
og efldist á heimilunum, og að um leið jykist á hverju ein-
stöku heimili virðingin fyrir fögrum sálmasöng, — en hún
þarf að aukast; og út til heimilanna dreifist hin rétta tilfinn-
ing fyrir góðum sálmasöng mest og bezt með börnunum, sem
væntanlega læra sálmalögin á barnaskólunum.
Ví.
Það sem mest af öllu ríður á í þessu máli er það, að
söfnuðirnir sjálfir finni til þess að hér þarf endurbóta við,
og að þeir sýni fullan vilja á því að ráða bót á meinsemdunum;
að söfnuðirnir samþykki fúslega á safnaðarfundum tillögur,
sein miða til bóta í þessu efni, framfylgi þeim samþyktum
með áhuga og leggi fram fé, ef á þarf að halda. Söngfélag
þyrfti að stofna í hverjum söfnuði og æfa sálmulögin, fyrst
að eins einrödduð, meðan litlir söngkraftar eru og rnenn eru
óvanir að syngja; síðar meir má fara feti lengra. Æfingar
mætti hafa í kirkjunni eftir messu og að vetrinum svo sem
einu sinni í viku að auki. Æskilegt væri að presturinn gæti
verið við slíkar æfingar, annaðhvort með organi tanum eða í
hans stað. Til slíks félagsskapar skyldi einkum fá ungmenn-
in og yngra fólkið, sem fremur má búast við að sé lil fram-
búðar. Hér er sem endranær byrjunin ei-fiðust, en erfiðið
léttist með timanum og launin fvrir starfið koma fram síðar
i batnandi kirkjusöng. Það er uni að gjöra að enginn, hvorki
sá sem kennir né sá sem kent er, telji sig of góðan lil að
gjöra þetta eða telji sér það óviðkomandi að vinna með öðr-
um að þessu stóra verki. að bata kirkjusönginn í landinu.
Góður kirkjusöngur hefir ákaflega mikil og póð áhrif á
hið kristilega safnaðarlíf og á hvern einstakan meðlim safn-
aðarins, sem í kirkju kemur; hann dregur fólkið að kirkjnn-
um, ekki síðuren góðar ræður ogfagurt tón; hann tengir sanian alla
þá er syngja, með innilegu bræðrabandi, og lyftir þeim öllum í sam-
einingu hærra upp og í nánara samfélag við guð og frelsaranu.