Vikan - 25.06.1959, Blaðsíða 25

Hafið þér atliugað hvað 4 rnaiina bifreiðarnar
frá FORD-verksmiðjunum kosta?
PORD ANGILA — 2 dyra.
Pob-verð kr. 13.320,00. — tltsöluverð ca. kr. 79.446,00.
FORD PREPECX — 4 dyra.
Fob-verð kr. 14.265,00. — Útsöluverð ca. kr. 85.176,00.
Af þessu sést að FORD bifreiðarnar eru meðal
þeirri ódýrustu sem völ er á.
Leitið nánari upplýsinga hjá oss.
Sve inn Egilsson h.f.
FORD-umhoð
Laugavegi 105 — Reykjavík — Sími 22466.
Norsku ambassadorshjónin
Framhald af bls. 5.
Enn finnst mér ég lieyra fjallasvan
í f jarska sín vegaljóð hef ja ...
Ungur að árum fékk Bjarne Börde
áhuga fyrir Islandi. Það var, þegar
hann hlýddi á erindi um Island, sem
h:nn mikilhæfi fyrirlesari og einlægi
Islandsvinur, prófessor Paasche flutti.
En þau voru mörg ei'indin hans um
Island og öll jafn heillandi eins og
allt, sem hann með hugmyndaflugi
sínu, persónuleika og orðkynngi
hafði að segja. Það er sjaldgæft að
heyra vitnað í ræðu, sem hlýtt hefur’
verið á fyrir jafnvel tugum ára, en
það gerði ambassadorinn, þegar hann
lýsti áhrifum, sem hann hefði orðið
fyrir af landinu eftir að hann kom
hmgað. 1 morgun, sagði hann, þegar
ég horfði út yfir hafið til fjalla og
sá þennan purpurarauða bjarma út
við sjóndeildai'hringinn, kom mér x
hug það, sem prófessor Paasche
sagði ....
Það var einmitt svona, sem
Paasehe greip áheyrendur sina. Án
þess að hann eða þeir gerðu sér grein
fyrir þvi, mótaði hann líf þeirra
meira eða minna og lifir enn í hug
þeirra og hjarta, þótt hann sé löngu
hoi-finn sjónum.
Það var sama ástæðan fyrir hing-
aðkomu fyrrv. ambassadors Norð-
manna Thorgeir Andersen-Rysst.
Einnig hann hafði á ýngri árum hlýtt
á fyi'ii-lestra um Island hjá pró-
fessor Paasche. Áhrif þeirra stunda
entust honum ævi alla. Hann kom
eins og hann var sendur, með fangið
fullt af velvilja og vinarhug til Is-
lendinga og þannig var hann kvaddur
hér hinni hinztu kveðju.
Áður en Esmark vai'ð sendihei’ra
ambassadors Börde hafi af forsjón-
an Börde og hann. Fyrst heima í
Noregi og síðan í Danmörku, þar
sem Börde var þá sendiráðsritari.
Leiðir þeirra skildu, þegar Esmark
kcm hingað sem sendiherra Norð-
manna á striðsárunum.
Nú hefur öndvegissúlur hans rekið
hér að landi, og spá mín er sú, að við
Islendingar munum eignast trausta
vini, þar sem Böi'de hjónin eru.
R.
tJTILÍF OG VEIÐISPORT
Veiðistöng, þetta er töfraorð í hug-
um flestra tápmikilla di'engja og
óskadraumur og táknar enda margt.
Hrífuskaft sem athafnasamur pott-
ormur hefur haft lag á að láta hverfa
áxi þess að þess sé saknað með bx'ún-
um kolalínuspotta vafinn uppá ann-
an endann, 20 feta bambuslengja
með heimagerðum vírlykkjum og
hjóli festu með einangrunarbandi og
Hai'dy’s 12 feta flugustöng með stál-
miðju og De Luxe veiðihjóli, sem
endist heila öld og kostar kýrverð, allt
eru þetta einstaklingar sömu tegund-
ar þótt gei'ð og gæði séu breytileg og
áhuginn, einbeitnin og veiðigleðin er
ekki minni hjá litla manninum sem
heldur óhreinum sólbi’enndum hönd-
urn urn bambusprikið eða hrífuskaft-
ið og bíður þess að lækjarlontan láti
ginnast, en hins stóra bróður sem
stendur í vönduðum vöðlum til mitt-
is í stríðri laxánni með síðasta módel
a': Hardy, Scottie eða Allcock milli
handanna, polai'oidgleraugu á nefinu
og fleygir fyrir þann silfraða flugum
sem kosta kr. 20 p. st.
Sá sem þetta ritar man 5 eða 6
ára snáða sem eignaðist svolitinn
bambusstubb sem af tilviljun bai'st
á heimili hans, með einhvei'ju móti
varð komist yfir nokkra faðma af
línu eða seglgarni og öngul og síðan
haldið upp í bæjargil, þar voru sil-
ungarnir; að beita var vandamál,
kjarkurinn ekki nógur til að halda
stórum iðandi ormi milli fingranna
og þræða hann upp á öngulinn. En
það mátti pota honum upp úr dós-
inni á flatan stein og krækja síðan
í hann með önglinum á tveim þrem
stöðum, koma síðan færinu út í
hylinn með því að láta strauminn
bera það. Að sjá línuspottann augna-
bliki síðar þjóta móti straumnum,
finna kippinn í stönginni, taka af
alefli á móti og sjá rauðdrófnóttan
pundsurriða koma í loftköstum upp-
úr vatninu og lenda á malareyrinni
var eitt af ævintýrum þeirra ára,
sem ekki gleymist, og síðan hefur
þessi maður verið haldinn þeirri
ásti'íðu veiðimannsins sem hann von-
ar að seint læknist.
Ári seinna eða tveirn eignaðist
þessi piltur fimmkall og það var þó
nokkur peningur á kreppuárum fyrir
síðari heimsstyrjöldina. Fyrir þetta
mátti fá sundurtekna veiðistöng á
kr. 4 í Geysi, skeiðarhníf á fimm-
tíuaura, nokkra kolaöngla og línu-
spotta. 1 þann tið var hver smá-
spi’æna sunnan heiða full af silungi
smáum og stórum, enda Islendingar
ekki búnir að læra þá hagspeki að
reka minka úr búrum á fjall og
láta þá ganga sjálfala á vatnafiskí
og villtum sem tömdum fugli, kaupa
Síðan útlendinga til þess að drepa
þá og grafa, í stað þess að geyma
þá í búrum að hætti menningarþjóða
og selja loðskinn úr landi fyrir millj-
ónir.
Það var því auðvelt að gleyma sér
í hinum fáu frístundum sumarsins
á þeim árum og jafnvel á þeim stund-
urn sem ætlaðar voru til annars, en
væri piltur týndur um háttutíma á
góðu vorkvöldi var ráð að leita úl
með á eða uppi í gili. Að eignast
virkilega vandaða stöng og kopar-
gljáandi hjól var óskadraumur sem
lá ofar fjárráðum flestra sveita-
drengja á þeim árum, og því mikil
ánægjan þegar einn af kunnustu
sportmönnum þessa lands sendi fall-
egt veiðihjól að gjöf eftir að hafa
þegið leiðsögn milli veiðihylja ár-
innar heilan dag og veitt vel.
Nýgi-æðingurinn, sem, eftir að hafa
farið eitt sinn eða tvö með kunn-
ingjum sínum í veiðiferð, og „sett í
,ann‘‘ með hinu venjulega glópaláni
byi'jandans, er staddur inní veiðar-
færaverzlun með þá peninga sem
hann hefur ákveðið að verja í „græj-
ur“ hann er að bjóða vandanum
heim. Sennilega biður hann af-
greiðslumanninn, eða dömuna, sem
venjulega hefur ekki meira vit á
slíkum hlutum en hann sjálfur, um
ódýra veiðistöng handa byrjanda.
Ef hann hittir á óprúttinn seljanda
eða bara fáfróðan, er sennilegt að
hann' fari þaðan út með eitthvert
stangarprik, sem framleitt er aðeins
til sölu, ekki til veiða, kannski eitt-
hvert fyrirbrigði sem honum er sagt
að sé bæði flugustöng, kaststöng og
ágæt fyrir maok!! eða þá japanska
flugustöng ásamt hræódýru og
jafnómerkilegu kasthjóli og nælon-
línu sem nægði til að halda hval-
skutli o. s. frv.
önnur tegund slíkra kaupenda
staldrar við útstillingargluggana, tel-
ur i buddunni og skoðar síðan verð-
miða og gengur að lokum inn, á-
kveðinn á svip og biður um þessa
stöng og þetta hjól og einn spón.
Báðurn hefur kannski tekist að stilla
kostnaðinum við hóf og jafnvel fyrir-
fram gerða fjárhagsáætlun, en trú-
lega hafa báðir eytt talsvei’ðum pen-
ingurn til einskis, hafa keypt tæki
sem ekki éiga saman frekar en utan-
borðsvél og skellinaðra. Því það er
lítið betra að kaupa ódýra japanska
flugustöng og nota við hana sænskt
kefliskasthjól, en að kaupa fluguhjól
og setja á spón eða beitukaststöng.
Framhald í ncesta blaði.
VIKAN
25