Menntamál - 01.01.1925, Síða 13

MENTAMÁL
59
skipunum sínum. Tvent er þeim nauösynlegast, sem l)er ábyrgö
á uppeldi barns. Fyrst þa'ö, aö geta fylgst me'ö í leikjum barn-
anna. Ungbörnum er alt leikur, en þeim er leikurinn veruleiki.
Þessi kvöö er ekki þung, því aö þaö er hressing fyrir mæö-
urnar aö hverfa inn i hugarheim barnanna. Án þeirrar hvíld-
ar og ánægju, sem það veitir, hef'öi rnörg móðirin bugast at
erfiöi og ofþreytu. Þessu skylt er þaö, aö skilja einstaklings-
eöli barnanna. Þaö á ekki sarna aðferð viö öll börn. Aginn
verður aö fara eftir eðli hvers og eins. Þaö verður aö halda
fast í viö börri, sem eru niikil fyrir sjer. En varast skal aö
hemja um of veikgeðja börn. Það tvent verður að fara sam-
an, góður skilningur á mun góðs og ills, eins og áður var
nefnt, og á einstaklingseðli barnanna. Sennilega er of mikið
gert að því lijer á landi að banna; margt er bannað, sem 5
sjálfu sjer er saklaust eða jafnvel l)er vott um táp og fjör.
Börnin eiga ekki skilið allar þær ádrepur, ónot og kinnhesta,
sem þau fá fyrir aö vera blaut í fæturna eða óhrein. Eins
sjálfsagt og ])að er, að börnum sje þvegið og fötum þeirra
haldið hreinum, eins sjálfsagt er hitt, að þau óhreinki sig á
milli. Margir af bestu barnaleikjum hafa ]>að i för með sjer.
f ööru lagi þarf festu og stundvísi í öllu ])ví, er börnum við-
kemur. Þær dygðir veröa aö fylgja börnunum úr föðurhúsum.
Mikla alúö veröur að leggja við ])að, að láta börn stöðugt
hafa nóg fyrir stafni. Börn eru hviklynd en þó starfsöm. Þau
þola ekki aðgerðarleysið; ])aö veldur leiðindum og deilum í
þeirra hóp. Starf og leikir eru bestu varnirnar móti freisting-
um og allskonar óvana. Það er gott uppeldi að veita börnurn
snemma þátttöku i flestu ])ví, er snertir heimilið. Það þrosk-
ar, að þeim sjeu fengin verkefni, sem þau verða að leysa vel
aí hendi. Það elur upp áhuga og sjálfstæöistilfinning. Ávirö-
ingar barna skal ekki ræða í þeirra viðurvist. Harðar ákúrur
ber og ekki að veita að mörgurn viðstöddum. Æskilegt er, að
likamlegum hegningum sje aldrei beitt, en þó er ekki hægt
að setja þaö sem fasta reglu. En ef uppeldið væri fullkomið,
þyrfti aldrei aö grípa til slíkra óyndisúrræða.