Vorið - 01.12.1972, Blaðsíða 21

Margt er sér til gamans gert,
geði þungu að kasta.
ÞaS er ekki einskisvert
að eyða tíð án lasta.
GÁTUR
LEIKIR
ÞRAUTIR
GÁTUR
1. Af höfuðfati hlýt ég nafn
og hættulegri veiki.
Þegar ég hitti sveinasafn,
sumir fara af kreiki.
2. Blóðlaust og beinlaust og bítur
gras af jörðu.
3. Býr mér innan rifja ró,
reiði, lu-yggð og kæt.i,
kurteisin og kári þó
koma mér úr sæti.
4. Ég er ei nema skaft og skott,
skrautlega búin stundum,
engri skepnu geri gott,
en geng í lið með liundum.
5. Ág heiti nýtt tré hæst í húsi,
hvert er nafn mitt þá?
6. Ég skrifa tólf, tek tvo af, þá eru
eftir tveir.
Svör á ils. 34.
LEIKUR
hnapphelda.
Leikmenn eru tveir. Þeir setjast flötum
beinum og spyrna saman iljum. Því næst
taka þeir snæri eða eitthvað þess háttar og
togast á um það, taka báðir í af öllu afli.
Sá, sem situr sjálfur ltyrr, en dregur liinn
upp, vinnur sigur. Leikur þessi hefur líka
verið nefndur hráskinnsleikur, og kemur
það til af því, að menn hafa áður verið
vanir að haldast á um blautt skinn, því að
leikurinn er gamall og er þegar nefndur í
fornum sögum.
ÞRAUT
Karlar tveir bjuggu sinn á hvorum bæ.
Annar karlinn átti sér þrjá syni. Sá elzti
hét Skrat. Annar bróðirinn hét Skrat-
skrata-rat, en sá yngsti Skrat-skrata-rat-
skrat-skúrum-skrat. Hinn karlinn átti
þrjái- dætur. Sú elzta Hét Sipp, sú næst-
elzta Sipp-sippa-nipp, en sú yngsta Sipp-
sippa-nipp-súrum-sipp. — Karlssynirnir
fóru einn góðan veðurdag og báðu karls-
dætranna. Þeim var tekið báðum höndum.
Skrat kvæntist Sipp, Skrat-skrata-rat
kvæntist sipp-sippa-nipp, Skrat-skrata-rat-
skrat-skúrum-skrat lrvæntist Sipp-sippa-
nipp-sipp-súrum-sipp. Öll þessi hjón lifðu
vel og lengi, áttu börn og buru, grófu ræt-
ur og murur.
Nú eiga menn að hafa sögu þessa eftir
orðrétta, þegar menn liafa heyrt hana í
fyrsta sinn. Allra sízt má flaska á manna-
nöfnunum.
VORIÐ
21