Skírnir - 01.01.1919, Side 63

56
Þýðingar.
[Skírnir'
ekki heitið vansalaust íslendingum að eiga t. d. ekki allra-
helztu leikrit Ibsens þýdd. En samt væri rétt að hafa þau fá.
Aftur á móti les fólkið skáldsögur með áhuga og at-
bygli, og þar hafa Noiðurálfuþjóðirnar á síðustu öld hrúg-
að upp afarmiklum auði. Hvort sem farið er til Engil-
saxa, Frakka eða Rússa, verða fyrir manni tröllauknar
skáldsagnabókmentir, hverjar með sinum blæ, og aðrar
þjóðir hafa tekið eftir þeim, bætt við og mótað listina í
sinu móti. Og því fer fjarri, að þær beztu af þessum sög-
um séu tómar skemtibækur, sem haldi huganum í æsingi
um stund, en skilji svo við hann jafnnær. Þær eru
þrungnar af speki og fróðleik. Skáldsögur Engilsaxa eru
i raun og veru blendingstegund frásagnar og ritgerða, og.
sama má a. n. 1. segja um skáldsögur Rússa og vissar
stefnur með Frökkum. Þar getur að lita fiestar þær hug-
sjónir, sem lifa í samtiðinni, hitaðar í imyndunarafli skálds-
ins. Þar getur að líta greinilegri þjóðlífslýsingar og menn-
ingarmyndir en nokkur landafræði eða sagnfræði getur
gefið. Þar er saman kominn svo mikill auður sálarathug-
ana og raannþekkingar, að því fer fjarri, að sálarfræðin
sjálf sé í heild sinni eins langt á veg komin. Og þar má
finna réttar og rangar lífsstefnur, markaðar með svo skýr-
um og lifandi myndum og lýsingum, að engin utan að
komandi áhrif geta verið betur fallin til þess að marka
tímamót í þroska ungra manna
En eitt er nauðsynlegt með hverja erlenda skáldsögu,
Bem nokkuð er í spunnið, ef hún á að ná hylli íslenzkrar
alþýðu. Það verður að skrifa inngang að henni, sérstak-
lega fyrir Islendinga, skýra frá höfundi bókarinnar, hvern-
ig hún sé til orðin, benda á meginhugsanir henn-
ar og stefnu, sýna hvernig á að fá lykilinn að skilningi
hennar. Þvilíkir inngangar tíðkast erlendis við afbragðs-
rit frá fyrri öldum, og eru oft snildarverk, og í sjálfu sér
auðgun fyrir bókmentirnar. Auðvitað ætti forstjórinn að
bera ábyrgð á, að hverri bók fylgdi siíkur inngangur, og.
vera maður. til þess að skrifa hann sjálfur, ef þýðandinn.
treystist ekki til þess.