Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1905, Qupperneq 86

ast. Af því landið er í svo háu verði og af því svo afar-
örðugt er að ryðja skóginn, er býsna torvelt ófjáðunt
mönnum að komast svo langt í búskapnum, að þeir verðí
ekki til þess neyddir að sinna daglaunavinnu að all-miklu
leyti. En með því móti getur lifið auðvitað ekki orðið
jafn-ánægjulegt.
í fjlaine liitti eg heilmarga gamla v'mi og kunningja,
sem örðugt yrði upp að telja, en mikla ánægju hafði eg;
af að geta heilsað upp á þá. Meðal þeirra var Jón Svein-
hjörnsson frá Argyle og sonur lians Þorkell, maður ný-
kvæntur. Eru þeir feðgar alveg nýlega vestur fluttir og
liafa keypt sér lönd fyrir norðan landamærin, þótt byggju
þeir enn í Blaine. Kanadamegin eru lönd rniklu ódýrarí
og mun þar hægt að fá ióo ekrur fyrir miklu minna verð
en tíu ekrur fyrir sunnan. Voru þeir feðgar að búa um sig-
fvrir norðan linuna og voru kátir og ókvíðnir; dáðist eg
í luiga að luigrékki þeirra, þar sem þeii ætluðu sér nú að
segja frumskógunum stríð á hendur.— En án þessa hug-
rckkis gjörir maðurinn sér ekki jóiðina undirgefna.
Ejómandi þótti mér fagurt í Blaine. Þaðan sér
maður íjallstind einn göfugan gnæfa við himin, sem mig
minnir, að Mount Bcikcr nefnist. Þaðan sér maður líka
yfir á Point Robcrts-tangann, og er þar íslendingabygð
rieilmikil. Eangaði mig að koma þangað, sjá búskap
jieirra og kynnast fólkinu, en bátaferöir voru þangað svo
óþægilegar, að heil vika hefði til þess eyðst, og hvarf eg
því frá þeirri fyrirætlan. Hagur íslenzku 'bændanna er
sagður þar allgóður, enda hafa þeir þar býsna lengt
(ivalið. En sá ókostur er á kjörum þcirra, að þei<' g-. t:i
ckki fengið eignarrétt fyrir landspildum þeim, er þetr
búa þar á,því Bandaríkin hafa ánafnað sér tangann fyrir