Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1905, Qupperneq 87

59
lierstöðvar og er búist við, að farið verði að byggja þar í
því skyni áður langt liður.
Hvergi naut eg sólsetursdýrðarinnar eins vel og í
Blaine. Sólsetursins á Kyrrahafsströndinni er hvarvetna
við brugðrð. Allur vestur-hluti himinsins verður logandi.
Það er eins og kvikni í sængurtjöldum sólarinnar um leið
og hún gengur til hvilu. Skýin verða öll að ’d,ýr!indis
purpuradúkum, sem tjaldað er með guðdómlegri list fyrir
iiugu manns. Smám saman rennur þessi dökkrauði purp-
uralitur yfir í annan ljósari og áður en maður veit af horf-
Ir maður inn í lýsigullshöll svo dýrlega, að jafnvel hinn
mælskasti verður orðlaus af aðdáun.
Hvílík munu sjálf heimkynni ljóssins vera, þegar
endurskin þeirra hér fyrir dauðlegum augum vorum
verður svo dásamlegt!
í Blaine skildi með okkur félögum. Samferðamað-
ur minn, Guðmundur Thordarson,brá sér norður til Vict-
oria, til þess að skoða sig einnig um þar, eins og góðum
Kanadamanni sómdi. Enda þykir þar fagurt mjög og
einkennilegt og vel þess vert að leggja dálitla lykkju á
leið sína til að koma þar. Langaði mig töluvert til
jþess, en þótti tm inn of naumur, af því eg hafði ýmislegu
öðru að sinna, áður eg hyrfi heim aftur. Fór eg því á
meðan suður til smábæjar eins, er Marietta heitir, einar
30 mílur fyrir sunnan Blaine. Þar eru þó nokkurir ís-
lendingar. Járnbraut liggur þangað engin, en að eins sex
mílur þaðan, til bæjarins Bellingham, sem er allstór, og
fallegur að útsýni. Hét sá bær áður New Whatcom, en
rann saman við annan bæ, er Fairhaven nefndist. Vildi
þá hvorugur bærinn gangá undir nafni hins og var þeim
þá gefið þetta sameiginlega nafn, Bellingham. Býsna