Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1906, Blaðsíða 74
44
ÓLAFUR s. thorgeirsson:
er dug’leg' stúlka og hefir gott hjarta, en hún er ekki
traust hérna. “ Hann benti á ennið á sér.
Einu sinni seint um sumarið var eg sendur til manns,
sem Higgins hét; hann bjó á hálsbrúninni fyrir vestan
Mclsaacs-húsið. — Hjá honum gistu íslendingar oft,
þegar þeir fóru til Stewiacke. •— Á leiðinni heim kom eg
við hjá þeim mæðgum, því að vegurinn tá þar fast hjá
hlöðunni, og bað um að gefa mér að drekka.
,,Þenna dreng hefi eg ekki fyrr séð,“ sagði Mrs.
Melsaac, þegar hún var búin að gefa mér að drekka.
Hún var lítil kona með hvöss og tinnusvört augu.
,,Eg er vikadrengur hjá herra Donald“ ,sagði eg
,,Og þá nýkominn til hans“, sagði Mrs Mclsaac.
,,Já, eg kom í vor“, sagði eg.
,,Hefir þú séð hann fyrr, Mabel?“ sagði Mrs. Mc-
Isaac og leit til dóttur sinnar.
,,Já“, sagði Mabel. Hún horfði austur í dalinn, eins
og hún sæi þar eitthvað nýstárlegt.
,,Og þú hefir aldrei sagt mér það, að Donald væri
búinn að fá nýjan vikadreng“.
,,Nei“, sagði Mabel. hún sneri sér við og horfði
með hvössu augnaráði til gilsins fyrir norðan, eins og hún
sæi eitthvað koma þar upp á brúnina.
,,Og hvar gat Donald fengið^ svona frísklegan
dreng?“
,,Eg veit ekki“, sagði Mabel, hún sneri sér aftur við
og horfði austur í dalinn.
,,Eg er frá Mooselands-hálsum“, sagði eg.
„Mooselandshálsum! Heyri eg rétt“, sagði Mrs.
Mclsaac, ,,eg hélt, að þar byggju eintómir Islendingar“.
,,Og eg er íslendingur“, sagði eg. Og eg man að
eg þóttist mikill af því, að vera íslendingur.