Kirkjuritið - 01.01.1937, Blaðsíða 18

12
Árni Árnason:
KirkjuritiS.
mark. En þar seni þarfir kirkjunnar aukast með vax-
andi fólksfjölgun, þá er rétt að miða tillagið við
íbúafjölda, og virðist mér það hæfilega ákveðið 4—5
kr. á hvern íbúa á landinu. Önnur leið er sú, að
ríkið ákveður kirkjunni einhvern tekjustofn. Þetta er
Jmndið ýmsum vandkvæðum. Kirkjan verður þá að ann-
ast innheimtuna, nema samningar talvist um liana við
rílvið. Þessi tekjustofn verður ennfremur að vera viss,
og sem minstum ljreytingum liáður, og væru allir tollar
miður vel til þess fallnir. Það er mikið álitamál, livort
rétt væri, að leggja á nýjan skatt eða gjald til þessa, en
ef lalva ætti einlivern liinna vissu tekjustofna ríkisins,
t. d. stimpilgjaldið, sem á síðustu fjárlögum er áætlað
500 þús. krónur, ])á er vafasamt, að ríkið telji sér nokk-
urn hag að slíku fram yfir liitt, að greiða kirkjunni ár-
lega ákveðna upphæð. Þriðja leiðin er sú, að ríkið leggi
ákveðna fjárhæð árlega, og sjái kirkjunni ennfremur
fvrir ákveðnum tekjuslofni. Auk hins beina framlags eða
ákveðnu tekna fær kirkjan vitanlega í sínar hendur þær
eignir, sem hún nú á eða ræður vfir lögum samkvæmt,
liverju nafni sem nefnast.
Þótt hinn fjárhagslegi stuðningur ríkisins sé fvrst og
fremst miðaðar við það, að kirkjan vinnur að alþjóðar-
lieill með starfi sínu, þá skal ríkið ennfremur eiga
heimtingu á aðstoð og starfi kirkjunnar í ákveðnum mál-
um, ]). e. i uppeldismálum, fræðslumálum, líknarstarf-
semi, barnavernd og öðrum siðgæðis- og mannúðarmál-
um, þar sem þörf krefur. Til þess að skýra þetta nánar,
vil ég lilgreina nokkur atriði, sem fvrir mér vaka. Prest-
arnir hafi á hendi að sem mestu leyti alla kristindóms-
fræðslu i skólunum, þeir hafi, þar sem því verður við
komið, eftirlit með hinum fyrirhuguðu heimavistarskól-
um og annist þar gUðsþjónustur fyrir börnin og upp-
byggilegt viðlal, þeir liafi sams konar eftirlit og starf á
sumarheimilum barna, annist guðsþjónustur í sjúkra-
húsum og' annist og hafi forgöngu við ýmsa lijálj) til