Kirkjuritið - 01.01.1937, Qupperneq 26

Kirkjuritið.
VESTUR-ÍSLENDINGAR.
Um kirkjulegt starf landa vorra vestan liafs má lesa
margt gott og merkilegt í blöðmn þeirra. Þótt bygðir
þeirra sén dreifðar og ýmsir örðugleikar fari vaxandi,
þá halda þeir áfram sókn sinni með öruggum huga.
Auk þess sem prestar þeirra vinna að eflingu kristni-
lialds hverir í sínum söfnuðum, þá ferðast ýmsir þeirra
til annara safnaða og íslendingabygða og flvtja guðs-
þjónustur og erindi um andleg mál. Má þar einkum
nefna ferðir forseta Kirkjufélagsins, séra Ivristins K.
Ólafssonar. Að sama marki hefir jiað miðað, er dr. Björn
B. Jónsson liefir látið útvarpa guðsþjónustmn frá Fyrstu
lúlersku kirkju í Winnipeg, og er von um það, að út-
varpsguðsþjónustum fjölgi.
Heiðingjatrúboð í Japan er styrkt af Kirkjufélaginu,
og' stax-fa þar á vegum jxess eins og áður séra Octavíus
Tliorláksson og kona bans.
Gamalmennaliælið Betel á Gimli er rekið þannig, að
fyririnynd er að, og nnm jxað standast samanburð við
beztu elliheimili vestan liafs.
Talsvérður áhugi er vaknaður á jxvi, að Kirkjufélagið
og Sambandskirkjufélagið liefji nána samvinnu sín í
milli, og væri óskandi, að það mætti takast. Myndi
hvorutveggja félaginu mikill styrkur að því, enda er
ekkert eðlilegra en j)að, að allir, sem vilja vinna Kristi
og málefni hans, standi þétt saman og þrái það „að
vei’ða eitt“.
Kvenfélag Fyrsta lúterska safnaðar hélt siðastl. ár
hálfrar aldar afmæli sitt. Það var stofnað ári síðar en
Kirkjufélagið, 5. ágúst 1886. Voru aðeins sjö konur á
fyrsta fundinum. Frú Lára Bjarnason gekst fyrir stofn-