Kirkjuritið - 01.09.1949, Qupperneq 46

204
KIRKJURITIÐ
anna svonefndri Alþjóðaheilbrigðisstofnun komið á fót,
og stóð 61 þjóð að samþykkt hennar. Stofnskráin hefst
á upptalningu þeirra grundvallaratriða, sem talin eru skil-
yrði farsældar, samvirkra viðskipta og öryggis allra þjóða.
Ég get ekki stillt mig um að hafa yfir þessi upphafsorð
hér, enda lýsa þau vel þeirri áherzlu, sem beztu menn
samtíðarinnar leggja á andlega heilbrigði, eflingu hennar
og verndun. I upphafi stofnskrárinnar segir svo:
„Heilbrigði er fullkomið líkamlegt, andlegt og félags-
legt velferli, en ekki einungis firð sjúkdóma og van-
heilinda.
Fagnaður fyllstu auðinnar heilbrigði telst til frum-
réttinda allra manna án tillits til kynflokka, trúarbragða,
stjórnmálaskoðana, fjárhags eða þjóðfélagsaðstöðu.
Heilbrigði allra þjóða er frumskilyrði þess, að höndl-
að verði hnoss friðar og öryggis, og er komin undir
fyllstu samvinnu einstaklinga og ríkja.
Afrek hvers einstaks ríkis, er horfa til eflingar og
verndar heilbrigði, hafa almennt gildi.
Ójöfn þróun ýmissa landa, að því er varðar efling
heilbrigði og vald á sjúkdómum, einkum næmum sótt-
um, hefir í sér fólgna sameiginlega hættu.
Heilbrigður þroski barna skiptir höfuðmáli; hæfileiki
til að samlaga sig breytilegum lífsaðstæðum er undir-
staða slíks þroska.
LJtbreiðsla þekkingar meðal allra þjóða á gæðum
læknisfræði, sálarfræði og skyldra vísinda er undirstaða
fyllstu auðinnar heilbrigði.
Sannfrótt almenningsálit og virk samvinna af hálfu
almennings er undirstaða bættrar heilbrigði hverrar
þjóðar.
Ríkisstjórnir bera ábyrgð á heilbrigði þjóða sinna,
og þeirri ábyrgð verður einungis svarað með viðeigandi
heilbi’igðisráðstöfunum og félagslegum aðgerðum."
Þessi orð bera það greinilega með sér, að sálgæzlan í
læknisfræðilegum skilningi á fyllilega að fá að njóta sín.