Kirkjuritið - 01.06.1960, Page 45

Karel Capek:
Marta og María.
Er þeir nú voru á ferð, kom hann inn í
þorp nokkurt. En kona ein að nafni Marta
tók á móti honum í hús sitt.
Og hún átti systur, er hét María; hún
settist við fætur Drottins og hlýddi á orð
hans.
En Marta var önnum kafin við mikla
þjónustu. Og hún gekk til hans og mælti:
„Herra, hirðir þú ekki um það, að systir
mín lætur mig eina ganga um beina? Seg
þú henni að hjálpa mér.“
En Drottinn svaraði og sagði við hana:
„Marta, Marta, þú ert áhyggjufull og mæð-
ist í mörgu, en eitt er nauðsynlegt. María
hefur valið góða hlutann, hann skal ekki
verða tekinn frá henni."
(Lúkas X, 38—1^2).
Þetta kvöld leit Marta inn til Tamöru, grannkonu sinnar,
k°nu Jakobs Griinfelds, en hún lá á sæng; og þegar Marta sá,
að eldurinn var næstum kulnaður, bætti hún á hann nokkrum
viðarbútum og settist við eldstæðið til að lífga eldinn. Og þegar
fór að loga, starði Marta í eldinn og þagði.
Þá sagði frú Tamara: „Þér eruð svo góð, Marta — svo hugs-
unarsöm. Ekki veit ég, hvernig ég get launað yður það.“
En Marta svaraði engu, né heldur leit hún upp frá eldinum.
E*á spurði frú Tamara: „Er það satt, Marta mín, að Rabbí-
inn frá Nazaret hafi verið hjá ykkur í dag?“
Og Marta svaraði: „Já, hann var það.“
°g frú Tamara spennti greipar og sagði: „En gaman fyrir
^kur, ungfrú Marta. Ég veit, hann hefði ekki farið að koma
® okkar, en þér eigið það skilið. Þér eruð svo mikil hús-
hióðir “
^á laut Marta niður að eldinum, ýtti harkalega við sprek-