Kirkjuritið - 01.11.1961, Page 49

KIRKJURITIÐ
431
fara eftir áætlun, haldnar vakningaprédikanir, en það. er engu líkara
en lífið vanti. Vélin gengur í lausagangi. . . . Þetta er náttúrlega öfga-
kennd lýsing, en felur í sér þau sannindi, sem veldur mörgum hinum
heztn heimatrúboðsmönnum sárasta sviðanum, að tími vakninganna er
liðinn. „Hóparnir“ eins og það er kallað eru því oft ærið fámennir og
einangraðir . . . erfitt að fá æskuna til að fylla flokkinn o. s. frv. Það
er engin ástæða til að leyna því — enda þótt um stórafmæli sé að ræða
— að heimatrúboðið á nú, eins og ýmsar aðrar stefnur í vök að verjast,
og því mikil endurnýjunarþörf. Þrátt fyrir það er skylt að vanmeta ekki
hið daglega starf, sem unnið er og hin miklu fyrirtæki þess, sem enn
lifa . . .
Núverandi formaður er séra Kr. Friis Farsöe.
Karl Erik Forsell hefur verið kjörinn eftirmaður Gunnars Rosenquists,
sem biskup í Rorgá í Finnlandi. Forsell var lengi prestur við dóntkirkjuna
í Áho og kennari í kennimannlegri guðfræði þar. Hann er doktor í
hynmologiu. Mjög listelskur og hefur gefið út nokkrar hækur.
Dr. Knrt Scharf, sem í vor var kosinn yfirmaður lútersku kirkjunnar í
A,- og V.-Þýzkalandi, hefur nú ekki fengið leyfi til að hverfa aftur til
A.-Þýzkalands, eftir að hafa farið vestur yfir í vizitasiuferð. Virðist því
mikil liætta á að kirkjan verði klofin á næstunni.
120 kirkjuleiStogar í Asíti héldu fund nteð sér í Bangalore á Indlandi
snemma í þessum mánuði. Tilgangurinn að undirhúa sem bezt að raddar
og áhrifa Asíu gætti svo sem skylt væri á væntanlegu Alkirkjuþingi í
New Dehli í desemher næst komandi.
Meðal dagskrármála voru þessi:
1. Samband kirknanna í Asíu og afstaða þeirra til ástriilsku kirkjunnar.
2. Kína og Sameinuðu þjóðirnar.
3. Afstaða Asíu til „austurs“ og „vesturs“.
4. Efnahagsþróun og þjóðfélagslegt réttlæti.
Ennfremur ýms atriði varðandi starf og játningu kirknanna.
Almennt rétttrúnaSarkirkjuþing var haldið á Rhodusey i lok septemher.
Slíkt hefur ekki gerzt síðan í Jérúsalem 1672 og þykir að vonum sæta
niiklum tíðindum.
Fjöldi andlegrar stéttar ntanna, æðri og lægri, frá hinum 12 helztu deild-
um kirkjunnar sótti þingið. Forseti þess var Chrysolomus Filippibiskup,
sem sæti á í Myron i Litlu-Asíu. Sérstakt stjórnarráð skipuðu hinir „fornu
partríarkar", þ. e. höfuðhiskuparnir í Alexandríu, Antíokkíu og Jérúsalem,
ásamt „hinum yngri“ patríörkum í Rússlandi, Serhíu og Rúmeníu.
Samstaða náðist á þinginu um höfuðatriðin og var „boðskapur“ þess
liirtur á grísku, arahísku og rússnesku. Verður væntanlega vikið nánar að
honum siðar hér í ritinu.
Mesti áhrifamaðurinn var talinn Athenagoras patríark í Konstantínópel,