Kirkjuritið - 01.12.1963, Qupperneq 42

472
KIKKJURITIÐ
Guðmund Guðmundsson, forsöngvara í Lundarkirkju, búend-
ur á Snartarstöðum 1905—1942. Ennfremur liafa Snartarstaða-
systkinin ákveðið að gefa minnst kr. 10.000,00 í liljóðfæra-
kaupasjóð kirkjunnar.
Þá er væntanleg 10 þúsund króna gjöf frá Árnýju Árnadótt-
ur, Hjálmi Þorsteinssyni og Petru Pétursdóttur, Skarði, til
minningar um mann Árnýjar, Þorstein Tómasson, hreppstjóra
og Friðjón Þorsteinsson, son þeirra, er lézt 22 ára gamall. Minn-
ingargjöfin verður afhent 21. júlí á afmæélisdegi Friðjóns og
skal henni varið til kaupa á 1 jósatækjum í kirkjuna.
Þá hafa prestshjónin á Staðarhóli gefið róðukross, er standa
skal á altari, og nokkur lieimili í dalnum gefið púða á linébeð-
inn framan við altarisgráturnar.
Að lokum skal söfnuðinum í heild tjáð þakklæti. Það er í
mikið ráðizt fyrir fámennan söfnuð, sem telur rúmlega hundr-
að manns, að standa straum af kostnaði við kirkjubyggingu,
með tiltölulega lítinn styrk af opinberri hálfu, en þeim mun
myndarlegra cr framtak þessa safnaðar. Verðskuldar það sann-
arlega lof og er mjög til fyrirmyndar.
Kirkjan nýja á Lundi sýnir okkur, hversu miklu má fá áork-
að með litlu fé í fyrstu, ef góður vilji fólksins er fyrir liendi
og Guð liafður með í verki. Hann viljum við vegsama, er gef-
ur ávöxt iðjunnar. Án lians erfiða smiðirnir til ónýtis. Hans er
því fyrst og fremst dýrðin af þessu verki. Honum sé lof og þökk
fyrir hið nýja guðsliús. Blessun lians hvíli yfir kirkjunni á
Lundi, yfir þessum dal og íbúum lians um alla ókomna framtíð.
Uiu 1890 koni citt simi liópnr niuniia, ú ýnieuni uldri, sainan í cinu lia-
skóluféluginu í Uppsölum, til að útkljá, hvort unnt væri uó telja kristindóni-
inn saniríinanlcgan nienninaunni. Svo virðist sem vfirirnæfandi ineirililuli
hafi svarað þessari spurningu neilandi, |iótt nokkrur liógværar raddir niöld-
uðu í nióinn nieð þeiin rökuni, að |>að væri helstil einhliða sjónarniið að
skoða kristnar kirkjur eingöngu seni nienningar- og franifaraféndur.
Engum niun samt liafa hugkvæmst að allar jiessar rökræður voru ruun-
ar reistar ú herfilega frúleitum grunni. Úað er næsluiu úlíka órökrænt að
hugsa sér hugtakið vestræn nienning ún kristindónisins eins og að hugsa ser
hugtakið hryggdýr úu hryggjar. Mestu og djúptækustu afrek vestrænnar
hugsunar, skúldskapar og annarra lista, liafa horið merki kristindónisins i
tvo ríkuni niæli, að ógerlegt er að hugsa sér annað jiessara ún hins.