Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.04.1967, Blaðsíða 32

Kirkjuritið - 01.04.1967, Blaðsíða 32
174 KlRKJUniTIÐ svöruðu spurningum og lýstu sínum skoðunum á máluninn. Það var gott að hlýða á ]>á og fá svör við spurningum okkar leikmanna. Stundum flutti séra Friðrik Friðriksson, barnavin- ur morgunbæn, og fannst víst fleirum en mér ]>að dásamlegar bænastundir. Einn prestur úr höfuðborginni liefur sótt alla ]>á kirkjufundi, sem ég hef setið. Það er séra Sigurhjörn Á. Gíslason. Hann er nú kominn á 10. áratuginn, en þjónar enn söfnuði sínum á elliheimilinu Grund. Mikill er sá andlegi styrknr, sem honum er gefinn. Mér er allatf minnisstætt eitt kveðjuhóf eftir kirkjufund, sem var eins og áður í liúsi K.F.U.M. við Amtmannsstíg. Þar voru tvö langborð í stóra salnum, og þétt setið við þau. Góðar veitingar voru fram bornar, eins og venjulega á þeim stað. Skemmtilegar samræður voru undir borðum, og ræður fluttar- Kveðjuræðuna hélt séra Bjarni Jónsson, vígslubiskup. Eftir að liann hafði talað við okkur um gagn og ánægju af slíkiim fundum, bað liann okkur að rísa úr sætum og flytja upphatt með sér bænina Faðir vor. Allir tóku undir með einurn hug- Síðan stóðu menn kyrrir og hljóðir nokkra stund. Fannst nier þá loftið þrungið af krafti og fögnuði. Maður andaði að sér gleði. Er gestirnir kvöddust, liöfðu þeir orð á liátíðleik kvölds- ins. Enn er liinn almenni kirkjufundur haldinn í Reykjavík annað livort ár, og eins og áður í liúsi K.F.U.M. En fundirnir eru með nokkrum öðrum svip en áður. Síðasti fundur var sorg- lega illa sóttur, miðað við það, sem áður var. Áður voru það fyrst og fremst leikmenn, sem settu svip á kirkjufundina, eJ1 á síðustu fundum liefur ]>eim verið mjög naunit skammtaður tími til ræðuhalda, ]>ar sem fundartími liefur að miklu ley11 verið notaður til fræðilegra fyrirlestra, sem liáskólameniítaði1 menn Iiafa flutt. Yíst er það þakkar verl, að lærðir áhugamenn, hvort sen> þeir eru guðfræðingar eða læknar, flytji fyrirlestra fyiár al' menning um andleg mál. En slíkir fyrirlestrar mega ekki vera svo fyrirferðamiklir á liinum almenna kirkjufundi, að leik' menn komist þar ekki að með sín áhugamál. Ég vil hvetja alla góða menn, sem vilja leggja í andlega11 sparisjóð til lieilla fyrir samtíð og framtíð, að vinna að þvl’ að liinir almennu kirkjufundir verði Iialdnir, og helst í svip'
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.