Kirkjuritið - 01.04.1967, Blaðsíða 45

KIRKJURITIÐ 187
^ það skal og bent, að’ mótstöðumenn óáfengs kvöldmáltíðar-
jUls komast í alvarlega klípu, ef þeir ætla sér í öðru efni að
aga sér eftir málskilningi nútímamanna, eins og þeir gjöra
M'eð orðið „vín“. Á þá ekki einnig hið sama að gilda um
»nrauðið?“
Hve margir nútímamenn, mundu verða ásáttir um það, að
a 'a binar þurru og þunnu plötur „brauð“. Plötur þær, sem
M°taðar eru sem oblátur, þegar kvöldmáltíðarsakramenntið
er baft uni bönd? Það hlýtur þá einnig að vera allveiga-
Ml'ki] spurning. Margir mundu segja: „Það er ekki þctta, sem
kalla brauð.“
En bver er j)á málskilningur Gamla-Testamentisins að því
er snertir orðið „vín“?
‘^varið er: „í Gamla-Testamentinu er lögur berjanna, sem
'aXa a vínviðinum kallaður „vín“. Og það einnig áður en liann
re]Jar. Þrúgustofninn nefnist vín meðan liann enn er í vín-
b'bnginni. Sbr. Jes. 16, 10. Og í Jerenía 48, 33 er vínuppskeru
l>annig: „ Fögnuður og kæti er horfin úr aldingörðun-
1,111 °g úr Móabslandi. Vínifi læt ég jiverra í vinþröngunum
Þoðslumaðurinn mun ekki framar troða, fagnaðarópið er
er' fagnaðaróp“. Þrúgusafinn, sem rennur frá vínþrönginni
einnig vin.
ekk
Uefnist
Hinir gömlu ísraelsmenn spurðu ekki um, bvaða sérstaka
eiginleika lögurinn ætti að bafa til þess, að liægt væri að kalla
lauu „vín“. Það eitt nægði að liann var safi berja, sem á
lr|viðinum vaxa.
j ab er ástæða til að ætla, að í bikarnum bjá Jesú, þegar
j^j11111 stofnaði kvöldmáltíðina, bafi verið gerjað vín, en mjög
andað vatni eins og venja var þá. En í Gamla-Testamentinu,
°g emuig á dögum Jesú, var ógerjaður Jirúgusafi einnig nefnt
” g1 ' Nóg dæmi finnast um það, að svo bafi verið.
Jesú liefði viljað leggja áherzlu á, að í víni jiví, sein
, ®ta skyldi við minningarmáltíð lians, skyldi vera vínandi,
I . 1'Vti hann að liafa tekið það fram, svo unnt yrði að komast
iiiir- ,UlS8kibiingi. Annars gat liann búizt við slíkum misskiln-
^ deilununi, sem orðið liafa um kvöldmáltíðarvínið, hefur
er 'íí verið vitnað í játningar liinnar lútliersku kirkju. Þar
Uotað orðið vín. (Augustana 10) og jiess vegna liefur því