Kirkjuritið - 01.06.1971, Side 20

Kirkjuritið - 01.06.1971, Side 20
— Og þar liggja þá leiðir saman? Jón jáfar því. Þetta er bara dekorativt Frú Gréta segir okkur, að þau hjón hafi einnig sótt fyrirlestra á Listahá- skólanum í Stokkhólmi, en ég spyr, hvort mikil gróska hafi verið í list- grein þeirra, myndskreytingum, í Sví- þjóð um þessar mundir? Þau segja, að svo hafi verið. — Og er kannski enn? spyr ég. — Ég veit ekki, hvernig það er nú, segir Gréta. En þá var ekki byggt svo hús í Stokkhólmi, að gangar vœru ekki skreyttir. Jón segir, að ferill margra málara, sem fengust við slíkar skreytingar, hafi verið líkur og sinn. Þeir hafi fyrst lœrt iðnina og síðan gengið á Konst- fackskólann og farið að gefa sig að skreytingum. Hann segist þá varla hafa komið inn í sfórt hús í Stokk- hólmi, sem ekki hafi verið með myndskreytingum yfir hurðum eða annars staðar, þar sem unnt var að koma þeim fyrir. — Voru engin átök um stefnur í þessari listgrein þá? Þau hjón segja, að svo hafi ekki verið, skólinn hafi verið ákaflega sjálfstœður og engar tilraunir verið gerðar til að koma nemendum inn í ákveðinn ,,isma". — Nú hefur hver listamaður sinn stíl og sín séreinkenni, segi ég. — Jú, líklega, segir Gréta. En hann veit ekkert af því. — A sá stíll, sem kemur fram í þínum skreytingamyndum, eitfhvað 18 skylt við þá gömlu list, sem þu kynntist, þegar þú varst með föður þínum? — Það getur verið, anzar frúin< en á rómnum heyrist mér eins °9 hugsunin sé henni nýstárleg. — Þegar ég sé myndir eftir þið og kem svo t. d. hér inn á heimil' ykkar, þá hefur það þau áhrif á mið' að mér finnst eins og einhver þjóð' legur, norrœnn stíll muni vera 1 þessu? — Nú kom hér kona, sem starfor við listasafn í Lundi. Ég spurði hanO' þegar við komum í LaugardœlO' kirkju, hvort henni fyndist það, seif ég hefði málað þar, vera sœnskt. —' „Nei," sagði hún. „Þetta er eitthvað/ sem ég hef ekki séð fyrr. Það getur hvergi verið til í Svíþjóð. Það hlýtur að vera blanda af einhverju gömlu> norrœnu. Kannski er það íslenzkt- Og við þá hugsun er Grétu skemm? En við séra Arngrímur erum á þv'1 að þannig hljóti þessu að vera farið- — Ja, þið hafið nú málað islenzk' ar kirkjur, segir séra Arngrímur, o9 það hlýtur að hafa orkað á ykkur að þurfa að taka tillit til þess, seff nothœft var í íslenzkri skreytilist t. í verkum á Þjóðminjasafninu, þó,f það, sem þið gerið, sé ekki beinlíf1'5 í sama dúr. Og Gréta játar því, að svo muf' vera. — Ég hef ekki vit á þessu, seð ég, en þegar þú nefndir áhrif föðuf þíns, þá þóttist ég eygja þar skýr' ingu á ýmsu í þínum stíl. Ég þótti5* sjá þar einhver tengsl við fortíð, end° eru slík tengsl sjálfsagt í allri Hst' Aftur á móti virðast íslenzkir Á

x

Kirkjuritið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.