Kirkjuritið - 01.12.1973, Síða 74

Sœnskir prestar skilja við þjóðkirkjuna
Forstöðumaður sœnsku stofnunarinn-
ar „Biblicum", sem áður hefur lítil-
lega verið getið hér í ritinu, hefur nú
nýlega sagt skilið við þjóðkirkjuna í
Svíþjóð. Seth Erlandsson heitir maður-
inn og er dósent og prestsvígður.
Hann hefur látið í Ijós, að hann kjósi
þó eftir sem áður að geta gengt
prestsþjónustu, því að hann kveðst
vilja halda fast við játningar þjóð-
kirkjunnar. Ástœða þessarar ákvörð-
unar Erlandssons er, að sögn hans, að
ástand scensku kirkjunnar er svo illt
orðið, að lítil von er um, að aftur
verði horfið. Hann segir, að villukenn-
ingar séu óhindrað boðaðar af predik-
unarstólum kirkjunnar, en kristnum
mönnum beri að skilja sig frá villu-
kennendum, enda sé ekki að vœnta
heilbrigðs, andlegs samfélags þar,
sem slíkir eru.
Þessi afstaða Erlandssons hefur
vakið mikla athygli og umtal á Norð-
urlöndum. Annar prestur, Per Jonsson,
samherji Erlandssons, hafði áður sagt
sig úr lögum við þjóðkirkjuna, en til-
tœki Erlandssons hefur haft víðtœk-
ari áhrif. Þannig hefur stjórn Biblicum-
stofnunarinnar klofnað, því að for-
maður hennar, Danell, dómprófastur,
hefur sagt af sér, og fylgir honum
helmingur stjórnarinnar. Loks er svo
komið, að stofnaður hefur verið nýr,
lútherskur söfnuður í Uppsölum, St.
Matteusarsöfnuðurinn, og er Erlands-
son þar forsprakki.
Lœknar vilja vernda líf
Það hefur að vonum vakið allmikla
athygli, að 1027 norskir lœknar rituðu
nýlega nöfn sín undir skjal eða ávarp,
sem beint er gegn frjálsum fóstureyð-
ingum. Fyrsta grein ávarpsins er á
þessa leiðí þýðingu:
„Verndun manngildis hefur œtíð
verið grundvallarregla starfssiðfrceði
lœknastéttarinnar. Vér viljum halda
fram því meginsjónarmiði að viður-
kenna beri sérgildi hvers mannlegs
lífs, einnig þeirra, sem að nútíðarmat'
á athafnafœrni teljast veiklaðir °g
ófœrir, og skylda vor sé, að bera
blak af því. Rétt til lífs verða allir að
eiga í sama samfélagi: veikir og
sterkir, ungir og gamlir, vangefnir og
hinir, er hafa fulla vitund, fœddir og
ófœddir. Ef ráðast skal í slíka íhlutun
sem framköllun fósturláts, verða
grundvallarverðmœti að vera í húfi, er
ekki verður bjargað með öðrum
'hœtti."
AlkirkjuráSið 25 ára
Alkirkjuráðið var stofnað 23. ágúst
1948 í Amsterdam. Aðildarkirkjur voro
147 og voru flestar Vesturlandakirkjun
Á þessum 25 árum hafa allar aust-
rœnu, orthodoxu kirkjurnar gjörztme
limir. Rómversk-katólska kirkjanerek '
meðlimur í Alkirkjuráðinu, en hefir at
áheyrnarfulltrúa og fylgzt náið rne
störfum þess. Þeir, sem nefnast hvita
sunnumenn og óháðir aðskilnaða^
menn, hafa í auknum mœli teng
ráðinu og gjörzt meðlimir, þótt e
séu þeir sérlega ánœgðir með eitt °9
annað í störfum þess og stefnu.
Alkirkjuráðið er því, að heita
alheimssamtök kristinna manna, P
ófullkomin séu meðan rómversk- a
360