Lítið ungsmannsgaman - 01.01.1852, Qupperneq 25

25
mafturinn varð loks staddur á jaka einum, sem
rak til liafs. Um kveldið ber jakann að stórri
spöng, og gengur maðurinn upp á liana. Sjer
liann þá bjarndýr skammt frá sjer, sem liggur
f>ar á ungum. Hann var orðinn kaldur og
svangur, og kveið nú fyrir lífinu. Jegar
bjarndýrið sjer inanninn, horfir fiað á bann um
hríð; siðan stendur f>að upp, gengur tilliansog
allt í kringum hann, og gefur lionum inerki,
að hann skuli leggjast niður i bælið lijá ung-
unuin. Hapn gjörir fiað með hálfum huga. Síð-
an leggst dýrið niður hjá honum, breiðir sig út
yfir hann, kemur Iionum á spenana, og lætur
hann sjúga sig með ungunum. Nú liður nóttin.
Uaginn eptir stendur dýrið upp, gengur spöl-
korn frá bælinu, og bendir manninum að koma.
Jegar liann kemur út á ísinn, leggstdýrið nið-
ur fyrir fætur hans, og bendir honum upp á
bakið á sjer. ]>egar hann er kominn fiví á
hak, stendur dýrið upp, hristir sig og skekur
unz maðurinn dettur niður. gjörði fiá
ekki frekari tilraun að sinni; en manninn furð-
aði mjög á fiessum leik. Nú liðu 3 dagar, og
lá maðurinn á næturnar í bæli dýrsins og saug
frað, en á hverjum morgni Ijet fiað hann fara