Sjómannadagsblaðið - 06.06.1948, Qupperneq 33

Hannes Hafstein:
bagbókarbrot
Um borð í U. S. C. G. Cutter Campell.
Dagbókarbrot þau, sem hér fara á eftir, eru
úr bréfi Hannesar Hafsteins, stúdents frá Húsa-
vík, til Jakobs Hafsteins, framkvæmdarstjóra
L. I. U., og með hans leyfi birt í Sjómanna-
dagsblaðinu. — Hannes fór í nóvember s. 1.
vestur um haf til þess að kynna sér björgunar-
starfsemi og strandvarnir á vegum Coast Guard
Academy U. S. A.
Föstudaginn 23. jan. 1948.
^ ^egar £g vakna jaust eftjr j,j jq um morguninn,
,.^ri ég að vélar skipsins eru farnar að stynja og
0 durnar gjálfra við síðuna. Ég er hálf rikugur í koll-
lnurn- Eg flýti mér við þvottinn, klæði mig og skunda
^PP a dekk. Það er lítið að sjá. Skýjakljúfarnir á
j.. annattan, Statue of Liberty og önnur mannvirki eru
n§u horfin í mystur morgunsins og móðu fjarlægð-
arinnar. Aðeins endalausar snjóbreiður landsins, sem
^SgUr beggja vegna New-York Bay, því að hér hefir
lnu voldugi konungur norðlægrar veðráttu herjað
°§ boðið allri vélamenningu og tækni Vesturálfu byrg-
1Iln með frosti og fárviðri, snjóþyngslum og ísalögum,
Sem tept 'hafa samgöngur, slitið línur síma og raf-
magns, og síðast en ekki sízt, grandað mörgum manns-
aðUm ^ Sn^ ^V1 a^tur niður í klefa minn, til þess
auka og endurbæta morgunverkin.
b. C. G. Cutter CAMPELL, en svo heitir skip-
’ er eitt af stærstu og vönduðustu skipum Coast
j, aru °g búið öllum beztu og nýjustu tækjum, sem
ta að siglingum, sjómennsku og veðurathugunum.
,a® er af sömu gerð og Cutter BIBB, sem bjargaði
L orn Eugvélarinnar, sem nauðlenti á Atlantshafi s. 1.
aust, og hefir það björgunarafrek frézt um allan
eirn. Skipið er glæsilegt á að líta og fer vel í sjó.
að er ennþá fallegra en hin „fríða Fold“. Lengd
kjiPslIí? er 326 fet, ganghraðinn allt að 20 hnútar á
st- (Ollu rólegar fór nú Bjarki gamli). Áhöfnin yfir
undrað manns. Campell er á leiðinni norður á hafið
miIIi Eiands og Grænlands í veðurathugunarferð og
'h
Hannes Hafstein um borð í C. G. Cutter Campell.
eru því fjórir starfsmenn frá „The Weather Bureau
of U. S. A.“ með í förinni, til að annast rannsóknir og
semja skýrslur. Ekki má svo gleyma „garminum hon-
um Katli“, sem nýlega er kominn til náms og starfs
hjá Coast Guard.
Ferðinni er fyrst heitið til Argentia, New-Found-
land, þar sem taka á vistir og auka olíuforðann, áður
en lagt er til baráttu við hið stormasama og straum-
kvika N.-Atlantshaf. Að kvöldi hins 25. jan. komum
við til Argentia. Veðrið er dásamlega fagurt. Heiðskír
himinn, frost og dálítil gola. Máninn kastar bjarma
sínum niður á spegilsléttan hafsflötinn, stjörnurnar
'brosa við manni og blikka og norðurljósin sveiflast í
ótal bugðum og beygjum um himininn. Landslagið í
Argentia minnir mann óneitanlega mikið á strand-
lengju gamla Fróns. Gróðurlitlar fjallshlíðar með snjó-
fönnum og grjóturð í sjó niður. Kjarr sumstaðar, lág-
vaxið og kyrkingslegt. Hér eru menn önnum kafnir
við bréfaskriftir beim til ættingja og vina, og svo auð-
vitað til sinnar elskulegu „girl-friend“. Ég hripa pabba
nokkrar línur. Veðrið er ágætt, þegar við yfirgefum
Argentia, en „skjótt skipast veður í lofti“ og brátt er
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 13