Sjómannadagsblaðið - 06.06.1948, Blaðsíða 41

j hom 'bráct í ljós, að þessi niðurskipun hafði
0rtakslaus áhrif á heilag'fiskisstofninn, sem jókst frá
ari til árs. Línunum sem leggja þurfti fækkaði með
Verju ari. Veiðin jókst jafnt og þétt og um leið styttist
tlr°inn sem iþurfti til þess að ná hinu leyfða veiði-
^^gni. Ekki var lengur nauðsynlegt að miða frið-
Unartímann við 5 mánuði.
^'sn> 'hin síðustu ár 'hefst heilagfiskisveiðin 1. maí
°ö haettir .fyrstu dagana í september Áður gutluðu
Veiðimennirnir 'á skútum sínum allt árið við lúðu-
Veiðar, nú nota þeir aðeins sumarmánuðina.
, jV1^ ^30, en það var síðasta árið sem veiðin var
s ipulögð, veiddist 38 milljónir ensk pund af heilag-
s ’tj en tvö síðustu árin hefir veiðin verið 53 milljónir
ensk pund.
hefir það hina mestu þýðingu fyrir iðnaðinn að
£eta gengið að því vísu, bæði hversu mikið magn fæst
lúði
selt
unni og hvenær. Talsvert af heilagfiskinu er
nytt, en mest er ísað og flutt þannig til hinna
>msu verzlunarstaða.
ksiðurskipun lúðuveiðanna á Kyrrahafsströndinni
e lr heppnast 'ágætlega. Lúðustofninn hefir ekki ein-
Ungis haldist við heldur stórum aukist. Veiðin hefir
fúl *St Um Ca' og er Þari 1 peningum miklu stærri
ga en með þurfti til þess að kosta nefndina og allar
annsóknir hennar í rúm 20 ár. Nú er lúðuveiðin við
Kyrrahafið orðin örugg tekjugrein se mgefur hverjum
fiskimanni í hlaut 3500—7500 dollara á 4—5 mínuð-
um (í ísl. krónum 22—44 þús. kr.).
Meðan á heimsstyrjöldinni stóð keyptu ríkin alla
veiðina og þar sem hún varð óvenju mikil stríðsárin,
komu veiðimennirnir sér saman um að gera aðeins
út hluta a'f flotanum og skipta svo arðinum hlutfalls-
lega jafnt milli alls veiðiflotans.
Það eru engin ákvæði um það hvort skipin sem
gerð eru út skuli frekar vera frá Bandaríkjunum eða
Canada. Sérhver veiðibátur, hvort heldur frá Banda-
ríkjunum eða Canada, sem vill undirgangast fyrir-
mælin um lúðuveiðarnar fær veiðileyfi. Leifið er veitt
til 'árs í senn, og þeir sem stundað 'hafa veiðina eitt
ár hafa rétt til þess að sækja um upptöku í félagsskap
lúðuveiðimanna. Flestir skipstjórarnir eiga skip sín
sjálfir og flestir eiga 'hús og bifreið.
Að niðurstöður sem þessar hafa náðst má vissulega
fyrst og fremst þakka 'forsjóninni, sem miðlar úr gjöf-
ulu gnægtarhorni náttúrunnar, svo og nútíma tækni,,
en jafnframt og máske engu síður ber að þakka 'hinum
ötulu og árvökru vísindamönnum, sem á örlaga-
stundu tóku málin í sínar hendur og leystu þau
þannig, að auðaéfin entust ekki aðeins skamma stund,
heldur ganga þau nú frá kyni til kyns.
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 21