Bæjarskrá Reykjavíkur - 01.01.1934, Blaðsíða 471
4S3
7. gr. Enginn má ganga dulklæddur á almannafæri, eða í búningi, sem
misbýður velsæmi eða getur raskað allsherjarreglu. SömuleiSis er bannað að
sýna af sér hneykslanlcga hegðun, t. d. með því að ávarpa menn ókurteisum
cða ósæmilegum orSum, eða me'S því að sýna þar af sér ósæmilegt látbragð,
svo sem að fletta sig klæðum, gera þarfir sínar o. s. frv.
Iíneykslanleg liegðun telst það, ef nokkur sést ölvaður á almannafæri, og
hver sem verður sekur um það, skal sæta sektum, er ekki séK lægri en 50 krónur.
8. gr. Enginn má baða sig eða synda nakinn við bryggjur bæjarins, eða
annarsstaðar svo nærri landi eða skipum' á höfninni, að lmeyksli valdi.
9. gr. Hver sá, sem staddur er á almannafæri, er skyldur að segja til
nafns síns og heimilis, þegar lögreglan krefst þess.
10. gr. Almenningi er skylt að hlýða öllum skipunum lögreglumanna, er
þeir gefa til þess að stjórna umferð, eða halda uppi góðri reglu á almannafæri.
Ef nauðsyn ber til, geta lögreglumenn krafið sér til aðstoðar hvem fulltíða
mann, sem viðstaddur er, til að afstýra óreglu eða óspektum á almannafæri,
«n lieimtingu eiga þeir á fullum bótum úr bæjarsjóði fyrir tjón, er þeir kunna
að bíða við það, á fatnaði eða limum, en bæjarsjóður á aðgang að hinmn seka.
II. KAFLI.
Ákvarðanir til að afstýra tálmunum og hættum fyrir umferðina.
11. gr. Enginn má ótilkvaddur slökkva eða kveikja á götuljóskerum
bæjarins.
Enginn má taka vatn úr brunaliönum bæjarins eða hreyfa við þeim að
neinu leyti, nema hann hafi til þess fengið leyfi slökkvfliðsstjóra.
Engijm má snerta við brunaboðum bæjarins, nema liann þurfi að gera
vart við eldsvoða.
Enginn má raska eða skemma rafmagnsleiðslur eða síma.
Brot gegn þessari grein varða sektum, cr ekki séu lægri en 200 krónur.
12. gr. Enginn má selja vörur eða reka aðra atvinnu á almannafæri, þar
sem það tálmar umferðinni. Biim yngri en 14 ára mega alls ekki selja vörur
á almannafæri. Þó skal bömum, 8 ára eða eldri, heimilað að selja dagblöð og
fréttablöð og sömuleiðis aðgöngumiða að íþróttasýningum, dagskrár og merki,
■er gilda fyrir sérstaka hátíðisdaga. Sjá lög um barnavernd og reglugjörð
um sama.
Bannað er sölumönnum að gera vart við sig með ópum, köllum eða söng
frá náttmálum til dagmála (sbr. 3. gr.).
13. gr. An ieyfis hlutaðeigandi húsráðanda má enginn láta fyrirberast á
húslóðum, húsriðum, húsþökum, girðingum, í garðshliðum eða á stöðum þar
sem inn er gengið í hús eða á húslóðir, né fara inn í liíbýli hans í söluerindum.
Auk þess getur lögreglan bannað mönnum að hafast við á þessum slóðum,
■ef hún telur, að það geti valdið óþægindum eða hættu.
14. gr. Stéttir fram með götum eru eingöngu ætlaðar gangandi mönnum;
■eftir þeim má eigi fara ineð sleða, reiðhjól, hjólbörur, vagna né önnur aktól,
nema barnavagna, og eigi bera, draga, velta eða á annan hátt flytja með sér
fyrirferðarmikla hluti, svo sem tunnur, liey eða annað, sem tálmar umferðinni.
Ljái, gaddhrífur, skotvo]in og aðra hluti, sem tjón getur lilotist af, má að eins
28