Eimreiðin - 01.01.1928, Side 43

E'MREIÐIN
SKREIÐ
23
hétu þeir þá afturréttingar. Hestskónaglahausar máttu ekki
Vera sléttir, heldur varð að slá þá ávala, svo laus nagli gæti
ehki staðið á hausnum, og þannig valdið slysi, ef fjöðrin
vissi upp.
Einstöku maður pottaði hestskónaglana, og sá ég það gert.
^ar þá naglinn beygður svo, að hausinn gat verið láréttur í
eldinum, er fjöðrinni var haldið með tönginni, en það var
seinlegt verk og þótti illa svara kostnaði. Það heyrði ég sagt,
að einstöku austanmaður — svo voru Skaftfellingar nefndir í
Vestursýslum — hefði haft svo góðan ferða útbúnað, að öll
lest þeirra hefði gengið á potti og undir hæruhimni, en það
Var ofinn dúkur úr hrosshári, því nær vatnsheldur, sem breidd-
Ur var þvert yfir klyfjarnar, ef regn var, og hlífði bæði þeim
°9 reiðingum fyrir vætu. Fimm eða sex hestar undir klyfjum
fó‘ii hæfileg lest, fyrir einn mann. Væru þeir færri, var lestin
°Huð létt, en ef fleiri voru, þá þung.
Homið gat það fyrir, að ekki væru nógu margir hestar á
eimili eins og nauðsynlegt var til ferðarinnar. Voru þá fengnir
estar til láns annarsstaðar, og kostaði hesturinn í Rangárvalla-
sVslu 20 fiska (reiddur), eða að taka annan hest með, til að
^Vma og búa uppá að öllu; hét það að taka »hest á hest«.
a var tekinn til kaupeyririnn ásamt góðu heyi, til að gefa í
Sraslausu sveitunum syðra, og bundið í léttar klyfjar, og einnig
re'ðingurinn af þeim hestum, er ekki voru til klyfjar á að
eiman, því fremur þótti hætt við meiðslum undan reiðingnum
einum. Svo var nú »nesti og nýir skór«, fullur stóreflis mal-
af hangiketi (ef unt var) brauði og osti, helzt veldum,
Vl hann þótti minna þorstlátur, og nóg af sméri. Það þótti
^esta minkun að vera illa nestaður. Nestið var geymt í eltum
5 íóðum, nema smérið. Það var látið í sterkan trékistil (ferða-
3 'nn). Var sinn járnkengur í hvorum gafli hans, og í þá
® 61 nógu löng til að ná út yfir báða klyfberaklakkana, því
Urinn var ávalt hafður ofaná milli og auk smérsins geymt í
num ýmislegt, sem á þurfti að halda, þar á meðal ýms smyrsl
°9 hin ómissandi hankanál. Enn fremur var hafður ofaná milli
kút
Ur eða legill fullur af sýrudrukk, en malpokinn og tjald-
^ 51 var jafnan bundið lauslega ofaná klyf og látið ríða af
a9gamun, ef þess þurfti. Venjulega sammældu sig til ferðar
Þoki