Iðunn : nýr flokkur - 01.06.1933, Blaðsíða 44

218
Um ættjarðarást.
IÐUNN
andi, að eitthvað hafi verið selt annars staðar líka.
Þegar til kastanna kemur, þá kostar slíkt herðatré
kannske ekki meira en hálft annað hundrað. Og má
jafnvel búast við frekari lækkun.
Upphaflega var þaö nú heldur ekki meiningin að
rétta við verzlunarjöfnuð okkar með einum saman
herðatrjám. Ætlunin var að reisa við heimaiðnaðinn
yfirleitt, og með það fyrir augum hafði verið settur
upp listi yfir ýmsar smávörur, sem hægt var og
sjálfsagt að vinna heima, í stað þess að flytja þærinn
frá útlöndum. Þetta var langur listi og harla eftir-
tektarverður. Ég get ekki talið upp alt saman, en mér
þykir rétt að gefa ofurlítinn útdrátt:
Efniviður úr eik.
Bjálkar til útflutnings.
Rafblakkir(?).
Flóki.
Fóðurkökur úr fiskúrgangi.
Námatimbur.
Togleðurshringar.
Qlervörur.
Kísilgúr.
Vasalampahylki.
Vélar (par á meðal ýmsar sérvélar).
Efni(?).
Símastaurar.
Eins og af Jæssu má sjá, er hér um að ræða heim-
ilisiðnað í stórum stíl, og Jægar mér verður hugsað
til þess, hversu oft konan mín situr heima við glóð-
heitan ofninn og dregur ýsur yfir ómerkilegum eld-
húsreyfara, í stað þess að búa til fóðurkökur eða
.kísilgúr eða símastaura, get ég orðið grænn í framan
af ergelsi!
Það eru að eins þrjár starfsgreinar, sem ég sakna