Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1934, Side 25

ÍÐUNN
Dauðinn i mjólk.
311
-> »Þó að ekki væru aðrar ástæður fyrir hendi til að
flytja mjólkina gerilsneydda til neytendanna, verða
það að teljast heimskulegar aðfarir að drekka ógeril-
sneydda mjólk, smitaða kálfsburðarsóttarsýklum«.
Allir tilheyrendurnir vissu að sjálfsögðu, að það var
ekki eingöngu mjólkin í Ameríku, heldur öll heims-
ins mjólk, sem var gegnsmituð Bangssýklum.
Stuttu síðar, þegar Alice Evans hafði náð sér svo,
að hún gat um tíma staulast til og frá rauðu tígul-
steinsbyggingunni, veitti hún því eftirtekt, að aðstoð-
armaður hennar á rannsóknarstofunni, Pooler, var
veikur og máttfarinn. Hann hafði verið að sýsla við
Bangs- og Brucessýkla . . . var því um að kenna?
Hún rannsakaði blóðið úr honum. Nei, það var ekk-
ert. En við þessa rannsókn notaði ungfrú Evans sitt
eigið blóð, sem var talið heilbrigt, til samanburðar.
Blóð Alice Evans gaf jákvæða svörun við öldusótt-
inni. Fyrir einskæra tilviljun komst hún að þvi, hvað
að henni gekk.
8.
Það gekk skrykkjótt með heilsuna. Af því að hún
var kona meðal þessara harðjaxla, karlmannanna, sem
unnu með henni á rannsóknarstofunni, var henni
óljúft að bera sig altof illa. Þetta kvenfólk . . . Hún
taldi víst, að svo myndu þeir þegar hugsa. Hún gerð-
ist hæruskotin, sem var meira áberandi fyrir það, að
hún var dökkhærð, og hún var þegar tekin að drag-
ast aftur úr í sókninni, er athyglin tók að beinast að
öldusóttinni og hneykslunum í sambandi við hana.
Það var ekki laust við að vera skoplegt, að Alice
Evans, sem hvorki var frægur læknir né kunnur dýra-
læknir, en blátt áfram stúlkutetur, sem vann hvers-