Tímarit lögfræðinga - 01.04.1956, Síða 29

skógarmenn til sýknu skógarmanni án tillits til þess, hvar
hann hafði verið sektaður. ,,En við þa menn eina er hann
sycn er spurt hafa þa sycno hans er til er vegit aðr lyst
er at lögbergi.1) Hér kemur lögberg enn fram sem æðsti
birtingarstaður hins ísl.-grænl. þjóðfélags.
Það er hvergi í öllum heimildum Islands eða ná-
lajgra landt til nokkur einasti stafur, er bcndi á, að
fullvalda grænlenzkt lýðveldi hafi verið til í fornöld. En
tala þeirra heimilda er ótal, er mæla því í gegn eða úti-
loka með öllu, að slíkt grænlenzkt lýðveldi hafi nokkru
sinni til verið.
Kreddan um tilveru þessa grænlenzka lýðveldis er ekki
eldri en frá öðrum þriðjungi 19. aldar. Þá gerðist margt,
og þar með það, að frá frönsku byltingunum bárust út
um álfuna þjóðernis- og frelsishreyfingar, er ógnuðu
danska einvaldskonungsdæminu með upplausn. Þá losuðu
fslendingar sig af ráðgjafarþingi Eydana og fengu Al-
þingi endurreist sem ráðgjafarþing. En það tækifæri var
notað til að skilja Færeyjar frá Islandi, sem hingað til
höfðu fylgst að. Og þá var kreddan um grænlcnzka iýð-
veldið búin til, og henni þvingað inn í 3. bindi af Grön-
iands historiske Mindesmærker, er út komu í þremur
bindum í Khöfn á árunum 1838—1845 sem „et danslc
Nationalvxrlc", og hefst með þessum línum úr danska
þjóðsöngnum:
,,De Danslces Vei til Roes og Magt,
sortladne Hav“
En ekki gerðu Danir nokkra tilraun til að sanna tilveru
þessa grænlenzka lýðveldis, og eigi heldur mér vitanlega
nokkru sinni síðar. Einungis fylgismenn Dana hér á landi
hafa reynt þetta vonlausa veric, að sanna tilveru þess, sem
aldrei var til. En mjög kappsamlega hafa Danir unnið að
því, að útbreiða þessa kenning sína um tilveru grænlenzks
lýðveldis út um öll lönd veraldar, þar til á þingi Sþ. 1954, að
1) Grgs. Ia, 188, II, 400.
91