Tímarit lögfræðinga - 01.06.1968, Blaðsíða 82

úttektar stefnda á nánar upptöldum vörum hjá stefn-
anda á tímabilinu frá 9. febrúar 1967 til 23. nóvember s. á.
I greinargerð sagði stefnandi, að vextir væru þannig
fundnir að lagðar væru saman útektir hvers mánaðar og
vaxta krafizt frá lokum þess mánaðar, sem úttektirnar
hefðu átt sér stað í.
1 niðurstöðu dómsins segir svo: „1 málinu eru lagðir
fram yfirlitsreikningar ásamt viðfestum blöðum úr við-
skiptareikningi stefnda hjá stefnanda (dskj. nr. 3). Af
skjölum þessum verður ekki annað séð, en um föst, áfram-
haldandi, reikningsviðskipti hafi verið að ræða milli stefn-
anda og stefnda.
Stefnandi hefur sent stefnda innheimtubréf dags. 2.
febrúar 1968, og lögmaður stefnanda annað innuheimtu-
bréf, dags. 19. apríl 1968. Bæði þessi innheimtubréf liggja
frammi í málinu.
Af málsskjölum verður ekki séð, að framangreindum
reikningsviðskiptum hafi verið sagt upp af hálfu stefn-
anda fyrr en með áðurnefndum innheimtutilraunum.
Vaxtakrafa stefnanda verður ekki skilin á annan veg
en þann, að krafizt sé 12% dráttarvaxta á ári af hverri
mánaðarúttekt stefnda hjá stefnanda. Ekki verður held-
ur af málsskjölum sé, hvort um vexti hafi verið samið
af umræddum viðskiptum og þá ekki hversu háa, enda
ekki gerð krafa um samningsvexti, skv. framansögðu.
Með hliðsjón af eðli umræddra viðskipta aðilanna verð-
ur ekki unnt að taka kröfur stefnanda um dráttarvexti til
greina frá fyrri tíma, en frá dagsetningu innheimtubréfs
og þykir þá eðlilegt að miða við dagsetningu innheimtu-
bi'éfs lögmanns stefnanda í því ljósi, að þá hafi umrædd-
um viðskiptum verið endanlega sagt upp af hálfu stefn-
anda. Niðurstaðan að því er vaxtakröfu stefnanda varðar,
verður þá sú, að stefndi verður dæmdur til að greiða stefn-
anda 12% ársvexti af stefnufjárhæðinni frá 19. apríl 1968
til greiðsludags.
Að öðru leyti eru dómkröfur stefnanda í samræmi við
142
Timarit lögfræðinga