Tímarit lögfræðinga - 01.12.1990, Síða 54

Rétt er að hafa í huga við mat á reikningsgrundvelli innlausnar að því eru
veruleg takmörk sett hvaða lán verðbréfasjóðir mega taka en skv. 27. gr.
laganna er sjóðunum óheimilt að taka önnur lán en skammtímalán sem tekin eru
til að mæta innlausnum eða til að innleysa eignir sjóðsins. Slík lán mega aldrei
fara upp fyrir 20% af eignum sjóðsins.
í rekstrarsamningi verðbréfafyrirtækis og verðbréfasjóðs á meðal annars að
koma fram hvaða þóknanir verðbréfafyrirtækið áskilur sér fyrir rekstur sjóðsins
og hvaða rekstrarkostnaður annar skuli borinn af sjóðnum.
Sú spurning vaknar við hvaða tímamark beri að miða útreikning á innlausnar-
virði skírteina. Samkvæmt 1. mgr. 23. gr. VVL virðist eiga að miða við
innlausnardaginn samanber orðin „við innlausn" þ.e. gengi skírteinis þann dag
sem sjóðurinn býður fram greiðslu í reiðufé. Skv. 6. mgr. 1. gr. VVL er heimilt
að takmarka rétt manna til að eignast hlutdeildarskírteini við útgáfu og beina
henni að þrengri hópi manna. Lögin gera hins vegar ráð fyrir frjálsu framsali
skírteinanna, sbr. 22. gr. og e-lið 1. mgr. 21. gr. VVL. Einstaklingar og
lögpersónur geta átt innlausnarkröfu á hendur verðbréfafyrirtæki f.h. sjóðs.
Hlutdeildarskírteini eru nafnbréf skv. 20. gr. VVL. Verðbréfafyrirtæki skal
færa skrá yfir öll skírteini í verðbréfasjóði þar sem m.a. kemur fram nafn eiganda
og kennitala. Skráin er ekki sönnun fyrir eignarrétti að skírteini enda ekki skylt
að tilkynna eigendaskipti til skrárinnar, sbr. 2. mgr. 22. gr. VVL.
Innlausn á að fara fram á skrifstofu verðbréfafyrirtækis nema um annað sé
samið, gegn afhendingu skírteinis.
180