Hlín - 01.01.1951, Side 130

120
Hlin
frá þeim tíma og til síðustu stundar bjuggu hjer og ætíð
voru nefnd með staðnum, Lárus og Elín á Klaustri. —
Þau gerðu garðinn frægan fyrir rausn sína og gestrisni.
Þess nutu jafnt háir sem lágir, sveitungar sem langferða-
menn. Heimili þeirra var höfuðból og miðstöð sveitar-
innar. Hjer mátti með sanni segja að haldið væri uppi
heiðri hjeraðsins, því hjer komu og gistu flestir, sem um
það fóru, eða áttu hjer leið, og allir rómuðu það, að hjálp-
semi og öll fyrirgreiðsla væri með ágætum. En erfið var
staða Elínar á Klaustri, eftir að ferðamannastraumurinn
fór vaxandi og heimili þeirra hjóna varð gistihús, þar sem
mörg þægindi vöntuðu, sem nú eru hjer á Klaustri. Þetta
hafa sveitungar hennar vitað best og sýnir glöggan skiln-
ing forráðamanna þeirra, er stofnuðu minningarsjóð um
þau hjón, að ákveða í reglugerð hans, að honum skildi, á
sínum tíma, varið til byggingar og starfrækslu húsmæðra-
skóla. Þannig skildi heiðruð minning þessara góðu hjóna.
Vakinn var áhugi hjá kvenfjelögum sýslunnar fyrir að
efla þennan sjóð. Þau hafa flest lagt nokkurt fje í hann, en
nú á tímum verður alt hverfandi lítið, sem fyrir nokkrum
árum var talið töluvert fjármagn.
Þó að ekki væri fastákveðið í reglugerð sjóðsins staður
fyrir skólann, þá hefur okkur hjer fundist, að á Klaustri
ætti hann að standa, margra hluta vegna, hjer væri hann
vel í sveit settur og næði fylsta tilgangi að verða minnis-
merki Elínar og Lárusar á Klaustri.
Þessi staður er þar að auki merkur í sögu okkar þjóðar.
— Sagnir eru um það, að hjer hafi altaf búið kristnir menn
frá fyrstu landnámstíð, og að heiðnir menn hafi ekki átt
að geta haft hjer bústað. — En hvað sem um sannmæli
þessi er, þá vitum við að það er rjett, að hjer var menta-
setur í katólskum sið. — Þó að klaustrin væru sjerstaklega
reist fyrir þá, karla eða konur, er vildu einhverra hluta
vegna, dvelja innan klausturmúranna, til einangrunar frá
hinum ytra heimi, þá voru þau jafnframt helstu, eða jafn-
vel einu, mentasetrin í þá tíð.