Morgunn - 01.12.1921, Blaðsíða 5

M 0‘R GHJ N N
125
á vorum dögum. Hina gættu menn ekki, hve þeir af-
skræmdu með þessu þá föðurhugmynd, er Kristur hafði
gefið oas. Þér trúið því varla, að jafnvel svo lengi hafa
þessar ómannúðlegu — mér liggur við að segja grimdar-
legu — hugmyndir haldist mitt í kristninni, að eftir 1870
var t. d. á einum stað í Englandi jarðarförum barna, sem
dóu óskírð, hagað þannig, að haft var eitt horn óvígt í
kirkjugarðinum; i því óvígða horni mátti engan kristinn
mann jarða, heldur að eins óskírð börn. Þau varð að
jarða i óvígðri mold. Þér sjáið, að þá eru raenn þó komn-
ir með lík slíkra barna inn fyrir girðing kirkjugarðsins,
en til þess að ekki sé ruglað trúarhugmyndum fólks, þá
hefir einhverjum hugvitssömum manni, sem vildi halda
»línunum nógu hreinum«, dottið þetta snjallræði í hug
með óvígða hornið í kirkjugarðinum(!!).
Sumstaðar í kristninni hafa verið gefnar út bækur,
ætlaðar börnum, þar sem voru hryllilegar lýsingar á því,
hvernig óguðleg og óþekk börn væru kvalin í hinum
hryllilegu bústöðum hins vonda. Mjög minnistæð er mér
lýsing úr bók, sem prentuð var og útgefin í katólsku
kirkjunni á Irlandi með fullu samþykki yfirmanna þeirrar
kirkju nú fyrir tiltölulega fám árum. Til allrar blessun-
ar eru slíkar hugmyndir dánar út hér á íslandi. En alt
til skamms tíma hafa sumar konur verið hálfhræddar
um afdrif þeirra barna, sem deyja óskírð.
Ef þér fáist til að trúa því, að saraband sé fengið
við annan heim, þótt með ófullkomnum hætti sé, þá
getið þér nærri, að komin sé einhver fræðsla um líðun
barna í öðrum heimi og hvernig þroski þeirra haldi þar
áfram og hvernig uppeldi þeirra sé hagað.
Mig langar til að gefa yður ofurlitla hugmynd um
þá nýju fræðslu.
Fyrst af öllu er oss sagt það, að hvert það barn, er
deyr á unga-aldri, missi æfinlega einhvers í við það,
þar sem það fær eigi nema svo afarlítinn hluta af þeirri
9'