Morgunn - 01.12.1948, Page 18

164
MORGUNN
heima, og beri í sjálfum sér broteind af eðli höfundar síns.
Þeir, sem hafa fært sönnur á framhaldslíf sitt í öðrum
heimi, komu einnig til fundar við jarðneska menn, til
þess að segja þeim, að til sé vegur fyrir hverja mannssál
að þræða, svo að hún fái vaxið og þroskað guðseindina
í sjálfri sér, vegurinn, sem meistarinn mikli hafi gengið
á undan oss, að háleitasta og göfugasta takmark manns-
ins sé að þræða þennan veg, veginn hans, veginn til
vöggustöðvanna og átthaganna eilífu. Þeir hafa minnt á,
að þeim mim meira, sem í þeim búi af sjálfselsku og sín-
girni, þeim mun daufar logi Ijósið í sjálfum þeim, því að
vegurinn til ljóssins sé vegur mannelskunnar og hins fórn-
andi kærleika.
Getum. vér hugsað oss, að sá maður, sem öðlazt hefur
sannfæringarvissu um það, að látinn lifi, þekkinguna, sem
einnig staðfestir að maðurinn sé guðseðli gæddur, leiti
þrám sínum fullnægingar í fenjum siðspillingar og mann-
skemmandi breytni, ef hann hefur sannfærzt um veruleik
hinnar tæru lindar í eigin sál? Enginn þarf að vænta, að
þó vér eignumst þessa þekkingu, að vér verðum sam-
tímis að heilögum og hreinum mönnum. Leiðin til hinna
sólroðnu tinda fullkomleikans er löng og erfið. En ef oss
vaknar þrá til að sækja á brattann, þá sannfærumst vér
einnig um máttinn, sem opinberast í veikleikanum, máttinn,
sem þokar oss áfram fet fyrir fet, og gefur oss kraft til
að rísa á fætur að nýju, þó að vér kunnum að hafa hras-
að eða villzt af réttri leið. Sannleikurinn mun gera yður
frjálsa. Sérhvað það, sem gerir mennina að sannari og
betri mönnum, er sannleikur. Guð gefi málefni sannleik-
ans sigur.