19. júní

Ataaseq assigiiaat ilaat

19. júní - 19.06.1955, Qupperneq 24

19. júní - 19.06.1955, Qupperneq 24
tekið hafði sveinspróf í málaraiðn nokkru áður en Ásta kom frá Hamborg. Skrapp hún nú heim snögga ferð og var forvitni á að vita, livort breyting væri orðin á almenningsálitinu gagnvart þessu til- tæki hennar. Og viti menn, nú sagði enginn við liana eins og áður hafði komið fyrir: „Ogþú málar og málar og ert þó kvenmaður," heldur héldu reykvískar konur henni samsæti, til að votta henni virðingu sína fyrir dugnað hennar og framtak. En öllum erfiðleikum var þó ekki lokið enn. Starfs- bróðir Ástu segir svo frá í minningargrein urn liana: „Þær stöllur fengu brátt nokkuð að starfa á vinnu- stofu sinni í Kaupmannahöfn og eins í heimahús- um. Svo voru þær eitt sinn beðnar að mála hús að utan þarna í götunni. Þótti vegfarendum strax nokkuð kynlegt að sjá tvær stúlkur á stjái uppi á 12 m. háum vinnupöllum við að mála. En það beit ekkert á þær, og undu nú glaðar við sitt. En sú dýrð stóðekki lengi. Fyrr en varði kom fyrir óvænt atvik. Einn daginn söfnuðust fjölmargar konur að húsi því, er þær voru að mála og létu allófriðlega. Reyndust þetta vera málarakonur, sem þarna voru komnar til þess að mótmæla því, að þessar stelpur, eins og þær orðuðu það, væru að rífa vinnuna frá mönnum þeirra og þar með brauðið frá börnun- um. Héldu þær uppi harki miklu og háreysti og liöfðu í hótunum við hinar ungu sérmenntuðu kynsystur sínar. — Fór hér sem svo oft áður, að enginn má við margnum. Urðu þær að láta í minni pokann fyrir þessum herskáu konum. Þótti þeim að vonum leitt að fá ekki að vinna í friði við sitt starf, sem þær höfðu öll lagaleg réttindi til, og vafalaust hefðu þær getað notið lögregluverndar til þess að vinna, ef á hefði reynt. En Ásta að minnsta kosti vildi ekki eiga í neinum útistöðum við samborgara sína og kvaddi nú kóng og prest og hélt heim til íslands." — í 10 ár stundaði hún svo iðn sína hér heima og hafði alltaf nóg að gera, því að menn fundu, að það var óhætt að treysta henni, og nemendur sótt- ust eftir að vinna hjá henni. Árið 1913 gekk Ásta í Kvenréttindafélag íslands, og það sýnir hvaða traust konur báru til hennar, að á þeim fundi ritar hún fundargerð og á næsta fundi er hún kosin ritari félagsins fyrir það ár. Ég kynntist frú Ástu dálítið meðan hún dvaldi hér heima í nokkra mánuði ásamt seinni manni sínum árið 1953. Þá sagði hún mér m. a. hvernig það atvikaðist að hún fór til Ameríku. Eins og áður er getið var skrifað um hana í þýzk blöð þegar hún tók meistaraprófið. Meðal þeirra, sem lásu þetta, var ungur Svisslendingur, Jakob Thöni að nafni. Hann hafði áhuga á íslenzkum fræðum og hugsar, að nú geti hann komizt í sam- band við ísland með því að skrifa þessari ungu stúlku, og upp frá þessu skrifuðust þau á. Oft hafði hann ráðgert að koma til að hitta hana, en ekkert varð af því. Svo ílyzt liann til Washington- fylkis í Bandaríkjunum og því var útséð um að hann kæmi til íslands. Nú skrifar liann, að hún verði að koma til að hitta sig. Útþráin er enn rík hjá Ástu, og fyrrihluta vetrar 1920 fór hún til Ameríku, en ætlaði sér þá ekki að ílendast þar. Um miðjan desember hittust þau og giftu sig á gamlársdag. „Og svo var ég í Paradís í þrjú ár,“ sagði hún og brosti angurvært. Þegar maður henn- ar andaðist snögglega eftir þriggja ára hjónaband höfðu þau eignazt eina dóttur og hjá þeim var líka sonur hennar. Þá kom sér vel að geta tekið upp aftur sína fyrri atvinnu. Tveimur árum síðar gekk hún að eiga seinni mann sinn, Jóhann Norman, ættaðan úr Skagafirði. Hann var þá ekkjumaður og átti sjö börn af fyrra hjónabandi. Þau eignuð- ust tvö börn, svo að alls urðu börnin ellefu. Þá kom sér líka stundum vel, að húsmóðirin gat brugðið fyrir sig penslinum. Árið 1934 brann hús þeirra hjóna og allir innan- stokksmunir, en með aðstoð barna sinna og tengda- barna byggðu þau strax upp aftur. Fyrsta vetur- inn vannst ekki tími til að klæða húsið að innan, en Ásta strengdi þá striga á veggina og málaði myndir á þá. Tókst Jjað svo vel, að þau hálfsáu eftir að verða að taka Jrað niður. Lengi hafði hana langað til að fást við listmálun, en það var ekki fyrr en hún var komin á sjötugs- aldur og börnin farin að sjá fyrir sér sjálf, að hún gat leyft sér að ganga á listaskóla, og fór nú að mála landslagsmyndir. Seinustu árin lagði hún aðallega stund á að mála andlitsmyndir og fékk mikið lirós fyrir þetta hvorutveggja. Nær þrjátíu ár lifði hún í ástríku hjónabandi með seinni manni sínum í Pont Roberts í yndisfögru landslagi á strönd Kyrrahafsins, en þó átti ísland alltaf hug hennar og hjarta. Þegar hún var hér heima sein- ast, sagði hún stundum: „Ég hef séð margar falleg- ar borgir, en Reykjavík er yndislegust af þeim öllum.“ Ásta Kr. Árnadóttir Norman andaðist að heim- ili sínu þ. 4. febr. 1955. Hún liafði mælt svo fyrir 19. 1 Ú N í 10
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76

x

19. júní

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: 19. júní
https://timarit.is/publication/671

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.