Íslendingur - 06.04.1949, Blaðsíða 7

Miðvikudaginn #. apríl 1949
ÍSLENDINGUK
7
—,— —-— •
NúlrnmiA *
Saínir tra Færevniin1 njfKUIUlU.
Ritvélapappír
Afritunarpappír
stefndi hann beint til fjalls, en í Hvolsbrekku datt hesturinn undir
honum og gat eigi staðið upp aftur. Ormur hljóp upp fjallið, en
einn lögréttumannanna var fóthvatari en hann, og dró bráðlega
saman með þeim. Á Seltraðaskarði komst hann svo nálægt Ormi,
að hann gat seilzt til hans með hníf og skorið sundur aðra hásin-
ina á honum. Féll Ormur þá og var tekinn, settur á hestbak og
reiddur norður á þingstaðinn; var hann þá nær dauða en lífi af
Kvittanahefti
Bréfabindi
Frumbækur.
Bókaverzlurt
Gunrtl. Tr. Jónssonar
Það tilkynnist vinum og vandamönnum, að litli dreng-
urinn okkar, HAIJKUR, sem andaðist fimmtudaginn 31.
marz, verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju föstudaginn
8. apríl n. k.
Fanney Clausen, Jónas Stefánsson.
Alúðar þakkir vottum við öllum, sem sýndu okkur
samúð og vináttu við lát litla drengsins okkar, STURLU.
Ásta og Pétur Jónsson.
þreytu og blóðmissi, en var þegar höggvinn og dysjaður þar við
Stefnuhvolinn. — Lýkur þar frásögninni af Ormi bónda.
10. Dagfinnur í Famjini.
Dagfinnur er maður nefndur og bjó áður í Brekku við Hof á
Suðurey austanverðri. Hann hafði fengið vörur hjá kaupmönn-
um, er þangað sigldu, en vildi eigi greiða fyrir þær. Hótuðu þeir
honum því, að þeir mundu brátt gera honum heimsókn að Hofi,
hitta hann að máli og krefja hann greiðslu, sem ef til vill yrði
hærri en skuldin. Dagfinnur þorði því ekki að halda lengur kyrru
fyrir að Hofi, heldur fluttist með sypi sínum og öllu sínu vestur
á eyna að Vesturvík, sem þá var kölluð svo. Settust þeir að í Her-
dalsbyrgi, sem lá svo vel við, að ef gera átti þeim heimsókn af
sjó eða landi, hlaut það að sjást þaðan, svo að auðvelt var að
hlaupa á fjöll og leynast þar í hellum. Dagfinnur fékk sér bát, og
reru þeir feðgar á sjó tveir saman. Einn dag, er þeir voru í róðri,
sáu þeir útlent skip, sem var ekkert líkt flutningaskipum þeim,
er vön voru a ðsigla þangað til eyjanna. Reru þeir feðgar bátnum
að skipinu í þeim vændum að selja skipsmönnum fisk fyrir ein-
hverja aðra Vöru, og var þeim vel tekið. Tvær konur voru á skipi
þessu, og komu þær út á borðstokkinn til þess að sjá aðkomu-
mennina og bát þeirra; furðuðu þær sig mjög á stórri lúðu, sem
lá í bátnum, og kváðust aldi'ei hafa séð slíkan fisk áður. Gerði
Dagfinnur þeim skiljanlegt, að þær mættu koma ofan í bátinn og
skoða hann nánara, og enn fremur skyldi hann reyna að veiða
annan eins fisk, svo að þær gætu séð hann lifandi. Þær féllust á
þetta, og af því að logn var veðurs og sólskin og ekkert hægt að
sigla, leyfði skipstjóri þeim að fara ofan í bát þeirra feðga; reru
þeir svo snertuspöl- frá skipinu og renndu færum. Dagfinni og
syni hans leizt svo vel á konur þessar, að þeim kom saman um að
fara með þær heim til sín. Beittu þeir því bragði, af því að sól-
skin var bjart og fullkimin ládeyða, að þeir reru hægt í sólarátt
frá skipinu, svo að skipsmenn sáu ekki greinilega til ferða báts-
ins fyrr en um sólarlag, og þá rak snögglega yfir svo dimma
þoku, að báturinn hvarf þeim sjónum. Reru þeir feðgar þá til
lands með konurnar ,en þeir heyrðu skipsmenn hrópa í sífellu:
„Fami, fami!“ — og þess vegna skipti Vesturvík um nafn og
heitir síðan Famjin*. Þegar heim var komið til Dagfinns, setti
* Er ekki ólíklegt, a?í skipverjar hafi hrópa'ð franska orðið: femmes, þ.e. konurnar.
grát að konunum, en hann reyndi að hugga þær, sótti lamb út í
haga, slátraði því og sagði þeim að matreiða það eftir eigin vild.
— Skipið slagaði upp við land í viku, en þá var svo mikið brim,
að ekki var lendandi og þar að auki bjuggust skipverjar við illu
einu af hendi eyjarskeggja, svo að þeir tóku að lokum þann kost-
inn að sigla burtu við svo búið. — Dagfinnuf komst að því, að
eldri konan var frá Frakklandi og var á leið til manns síns á ír-
landi, en skipið hafði hrakizt fyrir veðrum og stormi norður til
Færeyja; yngri konan var þjónustumær hennar. Dagfinnur og
sonur hans kvæntust síðan hvor sinni konunni, og er tímar liðu
fram, sættu þær sig við kjör sín og kunnu vel við sig í eyjunum.
Nú víkur sögunni til skipstjórans. Þegar hann kom til írlands,
skýrði hann manni frönsku konunnar frá því, er við hafði borið
í Færeyjum, og er hann hafði fengið allar sannar fregnir af konu-
ráninu, varð liann mjög sorgbitinn, lét búa skip til siglingar og
hugðist að heimta konu sína aftur. Kom hann í Þórshöfn og frétti
þar, að konan væri í Suðurey. Sneri hann þá suður þangað og
ætlaði að sækja hana, en mætti á miðri leið prestinum úr Suður-
ey; sagði prestur honum, að ekki væri til neins að fara lengra,
því að hún væri gift Dagfinni og liði svo vel hjá honuni, að hún
væri orðin því alveg afliuga að fara aftur úr eyjunum; auk þess
Nýjar gamanvísur
Nú er ég kálur
nafni minn.
Safn norðlenskra skop-kveðlinga undir vinsselum lögum, er
nýlega komin í bókaverzlanir. — í bókinni eru 28 bragir um
menn og málefni, sem koma viS sögu hinna síöustu og verstu tíma.
— Allir sem á annað borð geta hlegiS þurfa aS lesa þessa bók.
Bókaúlgófan „Blossinn", Akureyri.
Frímerki
Kaupi notuð ísl. frímerki
háu verði. Tek ísl. merki í
skiptum fyrir erlend merki
frá ýmsum löndum. Sendið
merkin og þér fáið pening-
ana senda um hæl, eða
skrifið og biðjið um verð-
lista.
VERZL. „STRAUMAR“
Frakkastíg 10, Rvík.
NÝKOMIÐ:
BLffiKFÖTUR
SPEGLAR
margar stærðir.
Byggingavöruverzlun
Akureyrar h.f.
TIL SÖLU
nýr miðstöðvarketill —
frágenginn fyrir olíu-
kyndingu. Stærð 2,2 m2.
Byggingavöruverzlun
Akureyrar h.f.
Atvinna
Okkur vantar mann til
afgreiðslustarfa frá 1. maí
n. k. — Skriflegar um-
sóknir, sem tilgreini kaup-
kröfu, ásamt upplýsingum
um um fyrri störf( sendist
fyrir 14. þ. m.
STEFNIR s. f.
Hveiti í smápokum
Mielís
Strásykur
Skrautsykur
Kartöflumjöl
Maísenamjöl
Möndludropar
Kardimommudropar
Hjartarsalt
Lyftiduft
Kardimommur
Kanell
Sölulurninn við Hamarstíg
KERRUPOKAR
SKINNJAKKAR
KULDAJAKKAR
skinnfóðraðir.
Verzl. ÁSBYRGI.
Þvottaduft
Stangasápa
Blautsápa
Blámasápa
Þvottaklemmur
Þvottasnúrur
Sölulurninn við Hamarslíg.