Straumar - 01.09.1927, Blaðsíða 11

S T R A U M A R
137
henni, en megináherslan sé lögð .á bænina1). Það mun
verða kirkju lands vors til meiri blessunar og heilla
Benjamín Kristjánsson.
mannsms
Eftir J. Arthur Hill.
Framfarahugmyndin er tiltölulega ný af nálinni. All-
ar myrku aldimar, sem nefna mætti tímabilið frá 500—
1500 f. Kr., lá mannleg hugsun í læðingi. Engin uppgötv-
un átti sér stað; einn mannsaldur var öðrum líkur, að því
er lífsskilyrðin snerti, um framfarir var ekki að tala;
hugsunin snerist æ um hið sama. Á þessum tímum gerðu
menn sér enga hugmynd um þróun; það datt varla nokkr-
um í hug, að neitt gæti orðið öðruvísi en það var.
Þ r ó u n. En þá koma reynsluvísindin til sögunnar og
með þeim verður breyting á öllu þessu. Jarðfræðingar
eins og Lyell2) sýndu fram á, að yfirborð jarðar hefði
smám saman tekið á sig núverandi mynd fyrir áhrif afla,
sem starfað hafa um langt skeið, afla, sem enn eru að
verki og alstaðar má sjá. Nefna má t. d. veðrun af völd-
um regns og vinda og ár, sem bera að ósi fram föst efni,
er setjast á sjávarbotninn. Verður þannig til land með
x) Bænirnar í þessum tillögum þarf nefndin að endurskoða
rækilega. Orðbragðið á þeim er eigi sem bezt, og er ófært að þær
séu svo leiðinlega orðaðar, og á svo vondu íslenzku máli, að það
stingi í stúf við hina ágætu biblíuþýðingu vora. þessir menn,
sem í nefndinni sitja, hljóta að eiga til meiri andagift og mál-
snild en séð verður af breytingartillögunum, og ættu þeir að
kosta kapps um að gefa kirkjunni svo fallega orðaða Helgisiða-
bók, að hún yrði hvað sem öðru líður sígild í bómentum þjóð-
arinnar.
2) Sir Charles L. (1797—1875), kunnur jarðfræðingur, brezk-
ur. — (þýð.).