Búfræðingurinn - 01.01.1936, Qupperneq 28

24
laust af honum. ]?á þarf ekki að snúa heim að hlöðunni aftur að
sækga hann. Ef þetta er gert,er ekki hægt. að láta hestana draga út
blökkina. Ef ekki er svo rúmt við hlöðudyrnar,'að hægt sé að teyma
hestana beint út frá þeim,J)arf að hafa hjól við dyrnar ofarlega,
sem inndráttartaugin er látin renna á ,svo að hún nuddist ekki við
dyrastafinn,þegar hestarnir eru teymdir á ská frá hlöðunni.
TÚnið hjá mér er slétt og flatlent,svo að ég þurfti ekkert að
5ttast,að sleðinn rynni á hestana,þótt hann vaeri dreginn aðeins á
köðlum. En þar sem landslag er halllent eða húlótt,parf að hafa
stöng eða annan útbúnað því til varnar. páll hefir til þess lítinn
grjótsleða,sem hann hefir á milli hemlanna og heysleðans,og fer
hann undir og stöðvar heysleðann,begar hann vill renna sjálfkrafa.
Ef stöng væri höfð yrði að festa hana við sleðann með krók eða járn-
bolta,sem taka mætti burt,svo að mögulegt væri að festa stöngina
við uppdráttar- og inndráttartaugina á víxl.(Þetta mundi verða mjög
óþægilegt).
Til þess að hirða með tækjum þessum,hurfa 3 m.enn. Einn að
fara á milli með hestana og sleðann,annan til þess að taka rökin
undan sætunum, sem''eru næsta lítil og þann þriðja til þess að
dreifa úr hlassinu í hlöðunni. Hjá mér unnu að jpessu oftast tvær
stúlkur og einn drengur \un fermingu. Rett er. geta þess,að stúlkan ,
sem hirðir rökin,færir ýtuna og'tilh'eyrandi bönd á næsta sæti á
meðan farið er heim með sleðann og er búinn að hagræða þeim þar,
þegar sleðinn kemur sftur. Þar sem stutt er að flytja,fara í krfag
um lo mínútur x hverýa ferðV
Páll á Steindórsstöðum segist á þennan hátt geta tekið inn
um 2oo heyhesta á dag af túni,þar sem ekki er mjög langt að fara.
.Má hafa 3-6 hesta á sleðanum í einu og fara klárarnir eins létti-
lega með þa.ð,að sögn Páls,á hjólsleðanum og 2 liéýhesta á venjulegum
heysleða,sem dreginn er á meiðum. 2oo hestar á dag. í hlöðu svarar
til h.u.b. 4o ferða eða l61/2 mínúta með ferðina,miðað' við 11 klst.
vinnu.
Það virðist engum blöðum um það að fletta,að þetta er fljót-
leg aðferð,tækin geta margir búið í hendur sér sjálfir og þau eru
tiltölulega ódýr miðað við erlend tæki. En ef til vill er það best
við Jpessa aðferð,hv'að hún er létt fyrir manninn,svo að nota má
unglinga við þau verk,er áður þurfti fullgilda karlmenn við.
Þetta er ekki í fyrsta sinn,sem koma gagnlegar uppfyndingar
frá lítt menntuðum íslenskum bændum. Þær.eiga oft betur við ís-
lenska. staðhætti og lítil efni en hinar erlendu aðferðir og ber því
að gefa þeim fullan gaum. Þökk sé Páli Þorsteinssyni á Steindórstöð-
um fyrir þessa uppfyndingu sína.
Guðm. Jónsson.