Morgunn - 01.12.1984, Síða 66

140
MORGUNN
að skapa, en ekki eins auðvelt og við kannski höldum, því
það þarf skíran huglíkama í slík störf.
Inni á 5. og 6. sviði hugheims, eru skólar, listasöfn, bóka-
söfn og tónleikahallir. Þar er mikið líf. Byggingar eru sér-
kennilegar, ekki kantaðar eins og hér í heimi. Fólk býr
hér látlaust, ekki í stórborgum eins og í geðheimum og
jarðheimum. Þeir eru þarna minna fyrir veraldlega hluti,
ef má kalla það svo. Hér í hugheimi, sérstaklega á 5. sviði,
má sjá falleg þorp með miklu landrými. Einnig man ég
eftir smáþorpum, sem mynduð voru úr mörgum kjörn-
um, en í hverjum kjarna voru 8 kúluhús í faliegum görð-
um. Hér er líka algengt að verur búa einar, hafa eins-
konar skýli í trjálundi sínum. Þar eru hinir andlegu fræð-
arar og margir jógar, og er ábendandi hve allir eru að
þroska og auka anda sinn. Þar er hægt að ganga á milli
tónleika eða hljómsveita, það er bæði hægt að taka þátt
í að skapa tónlist — flytja hana — stjórna og upplifa. Þar
eru líka þau alfullkomnustu heilsuhæli sem við getum
hugsað okkur, því þaðan koma allar helstu hjálparverur,
sem standa á bak við alla heilsugæslu allra heima — ef
svo má segja.
Á hinu gula sviði hugheims eru bæði sofendur úr jarð-
og geðheimi fyrir utan íbúa hugheims. (Þegar ég nefni
sofendur, þá meina ég, að jarðlíkaminn sefur, en hugur-
inn vakir). Á 7. sviði hugheims — hvíta sviðinu — er
menntunin öðruvísi, meiri ,,strúktúr“ á hugsuninni eða
réttara sagt form-hugsun. Þar finnst mér fólkið vera að
fullkanna hugai'þáttinn og losa sig við hann eða réttara
sagt sameina hann innsæinu.
Aðrar verur en mannlegar eru í hugheimi, margskonar
dýralíf, sérstaklega fuglar. Það er meira samband milb
álfa og manna í hugheimi en í nokkrum öðmm heimi.