Jazzblaðið - 01.12.1948, Blaðsíða 12

LIONEL HAMPTÖN
eítir Svavar Ges's
Varla er til sá maður, sem eitthvað fylg-
ist með jazz, er ehki veit að Lionel Hamp-
ton er ekki einungis langvinsælasti vibra-
fónleikari, sem til er, auk þess að hann er
afar góður trommuleikari og víðfrægar
eru staccato píanósólóar hans, spilaðar ein-
ungis með vísifingri hvorrar handar, fyrir
utan að hann er mjög fær píanóíeikari á
venjulegan hátt. Hamp, eins og hann oft-
ast er nefndur, hefur þar að auki samið
fjölda laga, sem þekkt eru. Ekki má gleyma
að hann er góður blues og scat-söngvari og
til að kóróna það allt, þá stjórnar hann
einni af allra beztu jazz-hljómsveitum
Bandaríkj anna.
Lionel Hampton er fæddur í Louisville,
Kentucki árið 1912. Fyrsta hljóðfærið, sem
hann lék á, var bassa-tromma í unglinga-
lúðrasveit í Chicago. Hann lærði svo á
trommur hjá stjórnanda lúðrasveitarinnar
og er hann var sextán ára fór hann til
Los Angeles og ætlaði að halda áfram við
tónlistarnámið, en sökum fjárskorts varð
hann að vinna með og gerðist afgreiðslu-
maður í „soda-fountain“, hann var þar þó
ekki lengi, því eigandanum líkaði ekki hversu
fljótt soda-glösin hurfu, en ástæðan fyrir
12
SunlUtÍ
því var sú, að þegar lítið var að gera, stytti
Hamp sér stundir við að raða upp nokkr-
um glösum og tromma svo á þau með te-
skeiðum, og voru þau ekki svo fá brotnu
glösin, sem hann fleygði að loknu dags-
verki. Skömmu síðar fékk hann svo vinnu
í smá-danshljómsveit. Hin þekkta hljóm-
sveit Les Hite lék á sama hóteli og hljóm-
sveit sú, er Hamp var í, og er trommari
hennar hætti, fékk Hamp stöðuna.
Það var einmitt í þeirri hljómsveit, sem
Hamp tók til að leika á vibrafóninn, er
síðar meir kom honum á hátind frægðar-
innar. Annars var það fyrir áeggjan Louis
Armstrong, að Hamp tók vibrafóninn fyrir.
Louis heyrði hann eitt sinn vera að fikta
við að leika á hljóðfærið og varð hann svo
hrifinn, að hann lagði fast að Hamp að
fá sér vibrafón, sem hann og gerði.
Er hann hafði verið með Les í fjögur ár,
stofnaði hann eigin hljómsveit og byrjuðu
þeir að leika á Paradise-næturklúbbnum í
Los Angeles. Benny Goodman lék um sama
leyti í nærliggjandi næturklúbb og frétti
hann brátt af hinum unga negra, sem kom
öllu á annan endann á Paradise með snilld-
arlegum trommu, píanó og vibrafónsólóum.
Hann þurfti ekki að heyra í Hamp nema
einu sinni til að ráða hann strax í hljóm-